Pracownik Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie, doktorantka i współpracownik Instytutu Sztuki PAN, absolwentka muzykologii i etnologii na Uniwersytecie Warszawskim, była stypendystka Rządu Republiki Indonezji. W latach 2009-2010 współpracowała z Muzeum Warszawskiej Pragi i prowadziła badania nad pejzażem dźwiękowym dawnej prawobrzeżnej Warszawy, polegające na rejestracji wspomnień jej mieszkańców. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół ludowych tradycji muzycznych Polski oraz szeroko pojętej kultury tradycyjnej Indonezji, ze szczególnym uwzględnieniem obszaru Minangkabau i Jawy Środkowej.