Kierownik Zakładu Komunikacji Językowej na Uniwersytecie Zielonogórskim. Studia polonistyczne (1967-1972), doktorat (1979) i habilitacja (1988) na Uniwersytecie Wrocławskim. Tytuł profesora nauk humanistycznych w 2005 r. W latach 1979-1982 wykładowca języka i kultury polskiej w burgaskim Instytucie Turystyki Międzynarodowej (Bułgaria). W latach 1988-1990 wykładowca języka i kultury polskiej na Uniwersytecie im. M. Łomonosowa w Moskwie.

Zainteresowania naukowe: językoznawstwo polskie, językoznawstwo normatywne, komunikacja językowa, medioznawstwo. Napisał między innymi Językoznawstwo normatywne, Warszawa 1993; Jak pachnie rezeda? Lingwistyczne studium zapachów, Wrocław 2004; Język w komunikowaniu, Warszawa 2006 (przetłumaczone na j. rosyjski: Язык коммуникации, Харьков, 2010).