Adiunkt w Instytucie Literatury Polskiej Uniwersytetu Mikołaj Kopernika w Toruniu. Absolwentka filozofii i filologii polskiej. Autorka książki Literacka hermeneutyka Cypriana Norwida . Publikowała w tomach konferencyjnych, czasopismach i serii Colloquia Humaniorum. Obszary zainteresowań: pogranicza literaturoznawstwa i innych dyscyplin humanistyki (autorka należy do interdyscyplinarnego stowarzyszenia Forum Humanistyczne www.forhum.uni.torun.pl), komparatystyka dyskursów, teoria interpretacji, współczesne kierunki badań literaturoznawczych, XX-wieczna filozofia francuska.

Dr, wykładowca w Zakładzie Filologii Polskiej PWSZ w Tarnowie. Absolwent Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się literaturą polską (głównie poezją) od przełomu XIX i XX wieku do początku XXI wieku. Autor książek: Kultura małomówna Stanisława Lacka. W kręgu młodopolskiej świadomości mowy i milczenia (Kraków 2006), Otwieranie głosu. Studium o wczesnej twórczości Zbigniewa Herberta (Kraków 2009). Publikował artykuły literaturoznawcze i krytycznoliterackie m.in. na łamach „Tekstów Drugich”, „Ruchu Literackiego”, „Polonistyki”, „Dekady Literackiej”. Współpracuje z „Zeszytami Literackimi” przy wydawaniu nieznanych utworów Zbigniewa Herberta.

Dr hab. w Instytucie Filologii Polskie UMCS w Lublinie. Autor książek: Ostatni romantyk. Twórczość liryczna Kornela Ujejskiego (Lublin 1999), Poezja „trzeciej epoki”. O twórczości Zygmunta Krasińskiego w latach 1836-1843 (Lublin 2009), Mapy dwudziestolecia 1989-2009. Linie ciągłości (Lublin 2012).

Dr hab., literaturoznawca i historyk sztuki, adiunkt w Zakładzie Historii Literatury Pozytywizmu i Młodej Polski (Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego). Autorka książek: Poezja a sztuki piękne. O świadomości estetycznej i wyobraźni plastycznej Kazimierza Przerwy-Tetmajera (2003),  „Poeci – to są słów malarze...” Typy relacji między słowem a obrazem w książkach poetyckich okresu Młodej Polski (2010); monografii popularnonaukowych: Na przełomie wieków (2002), Młoda Polska (2003); antologii Poezja drugiej połowy XIX wieku (pozytywizm – Młoda Polska) (2007); haseł w Wielkim leksykonie literatury polskiej (2005); artykułów nt. Młodej Polski i relacji poetycko-malarskich.

Adiunkt w Katedrze Literatury Staropolskiej i Nauk Pomocniczych UŁ. W badaniach zajmuje się głównie pamiętnikarstwem polskim od 2. połowy XVI do 1. połowy XVIII wieku. Autor rozprawy Z dziejów batalistyki polskiej. Studia nad pamiętnikami wojennymi z XVII w. (Kraków 2007). Artykuły publikował między innymi w „Napisie”, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica” i tomach pokonferencyjnych.

Prof. nadzw. w Katedrze Literatury i Kultury Rosyjskiej Uniwersytetu Łódzkiego. Kierownik Podyplomowego Studium Translacji. Autorka licznych prac dotyczących problematyki traduktologicznej, a także literaturoznawczej, w tym monografii:  Wysocki po polsku. Problematyka przekładu poezji śpiewanej (1995); Wybory translatorskie. Modyfikacja tekstu literackiego w przekładzie i kontekst asocjacyjny (1999); Kulturowe aspekty przekładu literackiego (2002);  W poszukiwaniu dominanty translatorskiej (2008) oraz skryptu elektronicznego Podstawy Teorii Przekładu (2009). Jej zainteresowania koncentrują się wokół teorii i krytyki tłumaczenia oraz współczesnej poezji rosyjskiej.

Joanna Bielska-Krawczyk: literaturoznawca i historyk sztuki, specjalista w dziedzinie korespondencji sztuk; adiunkt w Katedrze Kulturoznawstwa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu; Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich; autorka tomów poetyckich i następujących książek naukowych: „Między widzialnym a niewidzialnym. Widzenie, kolor, światłocień i dzieła sztuki  w twórczości Gustawa Herlinga-Grudzińskiego”, Kraków 2004; „Cienie K. Krystyna Herling-Grudzińska i jej obrazy”, Toruń 2009, „Świat w sąsiedztwie zaświatów. Gustaw Herling-Grudziński, Krystyna Herling-Grudzińska, Jan Lebenstein”, Kraków 2011; „Lebenstein – ilustrator. Malarz jako czytelnik, obraz jako lektura”, Kraków 2011.  Redaktorka publikacji: „Kolor w kulturze”, Toruń 2010 oraz „Spotkania w przestrzeni idei, słów, obrazów”, Toruń 2012.   

Adiunkt, dyrektor Centrum Studiów Humanistycznych Wydziału Polonistyki UJ. Autor książki Komparatystyka i interpretacja. Nowoczesne badania porównawcze wobec translatologii, 2010; redaktor antologii Niewspółmierność. Perspektywy nowoczesnej komparatystyki, 2010. Sekretarz Rektora UJ, 2002 – 2005, wykładowca w Indiana University, 2005 – 2007. Stypendysta, m.in., MNiSW, FNP, Tokyo Foundation, Fundacji Karoliny Lanckorońskiej, Tygodnika „Polityka”. Laureat Nagrody Premiera RP za rozprawę doktorską, 2009, oraz Nagrody Rektora UJ, 2011. Zainteresowania naukowe: komparatystyka literacka, teoria literatury, literacka translatologia, nauczanie języka polskiego jako obcego.

Kierownik Katedry Literatury Polskiej XX i XXI w. , profesor Uniwersytetu Łódzkiego, historyk literatury, krytyk literacki. Ostatnio wydał: Czarny humor w twórczości Witkacego, Gombrowicza, Schulza. Lata trzydzieste, Universitas, Kraków 2005 oraz Witkacy i reszta świata, Officyna, Łódź 2010.

Adiunkt w Zakładzie Literatury Staropolskiej UMK w Toruniu. Autor książki Gramatyka romansu. Polski romans barokowy w perspektywie narratologicznej (Toruń 2009). Publikował m. in. w „Mediach – Kulturze – Społeczeństwie”, „Pamiętniku Literackim”, „Przestrzeniach Teorii”, „Ruchu Literackim”. Zainteresowania badawcze: metodologia badań nad literaturą staropolską, dawne formy fabularne (epos – romans – powieść), teoria interpretacji.

Absolwentka Wydziału Polonistyki oraz Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończyła Pomagisterskie Studium Logopedyczne na Uniwersytecie Warszawskim oraz podyplomowe studia w zakresie emisji głosu na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W 2007 r. w Instytucie Języka Polskiego UW obroniła doktorat poświęcony semantycznemu opisowi przymiotników oznaczających cechy odbierane zmysłem dotyku. Uczestniczyła w pracy nad Narodowym Korpusem Języka Polskiego, przy składniowej anotacji tekstów. Obecnie pracuje jako redaktor tekstów specjalistycznych.

Ur. 1973, dr hab., pracownik Katedry Kulturoznawstwa UMK w Toruniu, kierownik Zakładu Antropologii Kultury. Zajmuje się audioantropologią, niewerystycznymi odmianami prozy, kulturą popularną oraz twórczością Stanisława Lema.

http://www.kulturoznawstwo.umk.pl/dr-hab-dariusz-brzostek.html

Teoretyk literatury, historyk doktryn literaturoznawczych, tłumacz, adiunkt w Pracowni Poetyki Historycznej IBL PAN w Warszawie. Stypendystka Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (Start; stypendium z Subsydium Profesorskiego W. Boleckiego; Kwerenda "Paleontologia kultury w kręgu Nikołaja Marra", Sankt-Petersburg). Autorka monografii Ewolucje teorii. Biologizm w modernistycznym literaturoznawstwie rosyjskim (2011) (Monografie FNP). Zajmuje się związkami literaturoznawstwa i nauk biologicznych, modernizmem polskim, rosyjskim i angloamerykańskim, historią i teorią przekładu literackiego i literaturoznawczego.
W projekcie koordynuje dział teorii literatury i translatologii.
http://www.tamara-brzostowska.pl
http://www.ibl.waw.pl/index.php?strona=182&id=224
http://www.bolecki.eu/modernizm_w_polsce

Kierownik Zakładu Komunikacji Językowej na Uniwersytecie Zielonogórskim. Studia polonistyczne (1967-1972), doktorat (1979) i habilitacja (1988) na Uniwersytecie Wrocławskim. Tytuł profesora nauk humanistycznych w 2005 r. W latach 1979-1982 wykładowca języka i kultury polskiej w burgaskim Instytucie Turystyki Międzynarodowej (Bułgaria). W latach 1988-1990 wykładowca języka i kultury polskiej na Uniwersytecie im. M. Łomonosowa w Moskwie.

Zainteresowania naukowe: językoznawstwo polskie, językoznawstwo normatywne, komunikacja językowa, medioznawstwo. Napisał między innymi Językoznawstwo normatywne, Warszawa 1993; Jak pachnie rezeda? Lingwistyczne studium zapachów, Wrocław 2004; Język w komunikowaniu, Warszawa 2006 (przetłumaczone na j. rosyjski: Язык коммуникации, Харьков, 2010).

Ur. 1962 r. Profesor nadzwyczajny UJ , pracuje w Katedrze Historii Literatury Staropolskiej Wydziału Polonistyki, autorka książek Cracovia in litteris. Obraz Krakowa w piśmiennictwie doby Odrodzenia  (UNIVERSITAS, Kraków 1998) , Sarmacki Horacy i jego liryka. Imitacja – Gatunek – Styl. Rzecz o poezji Macieja Kazimierza Sarbiewskiego (Księgarnia Akademicka, Kraków  2006 ), antologii Metropolia Sarmatów. Dawni poeci i pisarze o Krakowie (Księgarnia Akademicka, Kraków 2004); wydała, przełożyła i opracowała zbiór poezji Grzegorza z Sambora (Neriton, Warszawa 2011). Główne obszary zainteresowań badawczych to polska literatura nowołacińska  w kontekście europejskim, twórczość Jana Kochanowskiego, intertekstualność w poezji renesansowej i barokowej, idea humanitas w literaturze.

Historyk literatury, komparatysta. Dr n. hum. Uniw. Gdańskiego. Zainteresowania badawcze: sensualizm w literaturze i kulturze baroku, mity i stereotypy w czytaniu Obcego w perspektywie polsko-brytyjskiej oraz  iberyjsko-słowiańskiej. Zatrudnienie: Uniwersytet w Lizbonie, koordynator  grupy badawczej „Interkulturowość Iberyjsko-Słowiańska” w centrum naukowym:  Centro de Literaturas e Culturas Lusófonas e Europeias da Faculdade de Letras da Universidade de Lisboa (CLEPUL), obecnie Wicedyrektor tegoż Centrum. Ważniejsze publikacje: Okna duszy. Pięć zmysłów w literaturze barokowej, Bydgoszcz 2006,  redakcja: Iberian and Slavonic Cultures: Contact and Comparison, Lisbon: CompaRes 2007, Rocznik IberoSlavica2010, 2011 (CLEPUL5/CompaRes/CISCR-ICS); współredakcja: Półrocznik CLEPUL-u  „Letras Com Vida”, Peripheral Identities. Iberia and Eastern Europe between the Dictatorial Past and the European Present, Glasgow-Lisbon-Warsaw-Chemnitz: Pearlbooks 2011.

Adiunkt w IBL PAN (Pracownia Słownika Polszczyzny XVI wieku). Autorka książki „On utwierdził na wieki niebo niestanowne”. Chrześcijańska wizja kosmosu w poezji polskiej (od połowy XVI do połowy XVIII w.) (Wydawnictwo IBL, Studia Staropolskie: Series Nova, t. XXVI (LXXXII), Warszawa 2010) oraz rozpraw o literaturze dawnej. Zainteresowania badawcze: hagiografia, poezja religijna doby renesansu, zjawiska graniczne w literaturze dawnej, nauki przyrodnicze doby staropolskiej. Obecnie przygotowuje książkę poświęconą Żywotom świętych Piotra Skargi. Członkini towarzystwa komparatystycznego CompaRes International Society for Iberian-Slavonic Studies afiliowanego przy Uniwersytecie Lizbońskim.

Profesor dr hab. na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się historią literatury Młodej Polski i badaniami nad poezją współczesną. Autorka książek: Baśń w literaturze Młodej Polski (1996), Dziecko. Symbol i zagadnienie antropologiczne w literaturze Młodej Polski (2003), Poszukiwanie blasku. O poezji Adama Zagajewskiego (2005), Złotnik i śpiewak. Poezja Leopolda Staffa i Bolesława Leśmiana w kręgu modernizmu (2009). Współredagowała tomy poświęcone poezji Tetmajera (2003), Micińskiego (2004), Bursy (2004), Staffa (2005) i twórczości Wyspiańskiego (2008, 2009). Opracowała edycje utworów Józefa Jedlicza (1998) i Stanisława Miłaszewskiego (2008).

Absolwentka polonistyki UJ, doktor etnologii (Labirynt. Figura ludzkiego losu w kulturze tradycyjnej, literaturze i sztuce); aktualnie doktorantka na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ. Interesuje się szczególnie historią kultury, historią wyobrażeń i symboli, oral history, teatrem awangardowym, radiem i audiosferą. Publikowała w „Kontekstach”, „Literaturze Ludowej”, „Znaczeniach”, „Kulturze Współczesnej” i in.

Ur. 1977 r. Adiunkt w Katedrze Historii Literatury Staropolskiej KUL, autorka książki Różność w rzeczach. O wyobraźni pisarskiej Wacława Potockiego (Warszawa, Instytut Badań Literackich,2008, Studia Staropolskie Series Nova, t. XVI). Główne obszary zainteresowań badawczych to barokowa epika, jej teoria i przemiany, kultura sarmackiego katolicyzmu oraz obecność tradycji czarnoleskiej w XVII-wiecznej poezji polskiej.

Adiunkt, kulturo- i literaturoznawczyni zatrudniona w Zakładzie Literatury Polskiej XX wieku w Instytucie Polonistyki i Kulturoznawstwa Uniwersytetu Szczecińskiego. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół literatury polskiej po 1939 roku, autobiografizmu, kultury PRL-u i jego obrazu we współczesnych narracjach.
Jest autorką monografii Między autobiografią a opowieścią rodzinną. Kobiece narracje osobiste w Polsce po 1944 roku w perspektywie historyczno-kulturowej (Szczecin 2011); Od małej ojczyzny do Uniwersum. Sacrum w twórczości Zbigniewa Żakiewicza(Szczecin 2006). W najnowszych rozprawach i szkicach zajmuje się kobiecą autobiografistyką, wpisując się w nurt badań nad dwudziestowieczną historią  kobiet, z uwzględnieniem kulturowo-antropologicznych perspektyw badawczych.

Zainteresowania naukowe autorki skupiają się wokół zagadnień związanych z heraldyką staropolską, kulturą staropolską, szczególnie z jej piśmiennictwem, świadomością społeczeństwa staropolskiego, edukacją, mediami i komunikacją. Ponadto autorka zajmuje się Polakami pochowanymi na południu Francji w XIX-XX w.
http://www.ihpan.edu.pl/index.php?biogram&id=284&type=1

Ur. w 1961 r., absolwent filologii polskiej UJ. Zatrudniony na UJ od 1989 r., aktualnie w Katedrze Historii Literatury Oświecenia i Romantyzmu Wydziału Polonistyki. W latach 1996-98 był lektorem języka polskiego na Université Paris IV-Sorbonne. Obecnie specjalizuje się w badaniach nad literaturą polskiego oświecenia, szczególnie poezją epicką i koncepcjami estetyczno-literackimi. Autor książek Słowackiego dialog z odbiorcą (1996) oraz Poemat heroikomiczny w literaturze polskiego oświecenia (2004), kilkudziesięciu rozpraw, artykułów naukowych i recenzji oraz wydawca tekstów (m.in. oświeceniowych epopei, utworów J. Świderskiego) z literatury osiemnastego i początku dziewiętnastego wieku.

Dr hab., teatrolog i romanista, wykładowca w Katedrze Teatru na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest autorem książek i artykułów poświęconych związkom teatru polskiego i francuskiego w XVIII i początkach XIX wieku.

Prof. UMK, stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa uzyskał w marcu 1996 (Wydział Humanistyczny UMK) na podstawie rozprawy Cechy składniowe i semantyczne leksemów dopowiedzeniowych – wykładników relacji potwierdzania. Stopień doktora habilitowanego w zakresie językoznawstwa polskiego i ogólnego – w maju 2003 (Wydział Filologiczny UMK) na podstawie pracy Zjawiska percepcji wzrokowej. Studium semantyczne (Warszawa: Katedra Lingwistyki Formalnej UW, 2002). Od kwietnia 1993 roku jest członkiem Polskiego Towarzystwa Językoznawczego. W 1995 roku otrzymał stypendium Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Od 1 stycznia 2004 jest członkiem Komisji Teorii Języka Komitetu Językoznawstwa PAN.

Profesor nadzwyczajny w Instytucie Historii i Archiwistyki UMK w Toruniu, kierownik Zakładu Historii Nowożytnej, kieruje Centrum Badań nad Historią i Kulturą Wyżywienia (stacja naukowa Polskiego Towarzystwa Historycznego). Specjalizuje się w historii kultury materialnej, kontaktach polsko-francuskich oraz w kulturowej historii kuchni i wyżywienia, wydawca staropolskich książek kucharskich, popularyzator wiedzy o dawnej kuchni. Członek Centre d’Histoire d’Europe Centrale na Uniwersytecie Paryż-IV Sorbona, członek komitetu redakcyjnego wydawanego na Sorbonie pisma „Histoire, Economie & Societé” oraz komitetu redakcyjnego „Kwartalnika Historii Kultury Materialnej”.

Dr hab. prof. UŚ, pracuje w Instytucie Nauk o Literaturze Polskiej im. I. Opackiego (Zakładzie Literatury Współczesnej) Uniwersytetu Śląskiego. Autorka książek: Ukraina w twórczości Włodzimierza Odojewskiego i Włodzimierza Paźniewskiego (Katowice, 2000); Mnożenie siebie. O poezji Andrzeja Kuśniewicza (Katowice, 2007); Okolice nie tylko geograficzne. O twórczości Andrzeja Kuśniewicza (Katowice 2008); Zapisywanie miejsca. Szkice o Śląsku w literaturze przełomu wieków XX i XXI (Katowice 2011). Zajmuje się literaturą polską wieku XX i XXI, zwłaszcza prozą kresową, literaturą regionalną, poezją Julii Hartwig i dydaktyką literatury.
Adres e-mail: elzbieta.dutka@us.edu.pl

Ur. 1965 w Sosnowcu, dr hab., prof. UŚ. Pracuje w Zakładzie Poetyki Historycznej i Sztuki Interpretacji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Autor książek Rytm i podmiot w liryce Jarosława Iwaszkiewicza i Aleksandra Wata (1999), Obrazy i wiersze. Z Zagadnień interferencji sztuk w polskiej poezji współczesnej (2004), Na marginesach lektury. Szkice teoretyczne (2006), Obrazy i teksty. Interferencje i interpretacje (Katowice 2007). Wydał też Wybór wierszy Aleksandra Wata (BN I, nr 300, 2008). Swoje rozprawy ogłaszał w „Pamiętniku Literackim”, „Tekstach Drugich”. Tłumacz prac Rolanda Barthes’a, Jacques’a Derridy, Jean-Luca Nancy, Marca Augé. Od roku 2007 jest członkiem zespołu redakcyjnego „Pamiętnika Literackiego”.

Od 2010 roku asystentka w Instytucie Języka Polskiego Uniwersytetu Warszawskiego, absolwentka Wydziału Polonistyki i Instytutu Lingwistyki Stosowanej UW, autorka pracy doktorskiej poświęconej pojęciu ‘winy’ oraz pojęciom z nim powiązanym we współczesnym języku polskim. Więcej informacji: http://www2.polon.uw.edu.pl/ZBG/.

Absolwentka Uniwersytetu Marii-Curie-Skłodowskiej w Lublinie, kierunku Filologia polska. Zatrudniona w Zakładzie Leksykologii i Pragmatyki Językoznawczej Instytutu Filologii Polskiej UMCS. W roku 1999 uzyskała doktorat z zakresu językoznawstwa za pracę Nazwy somatyczne jako wykładniki kontaktu człowieka ze światem (porównawcze studium językowego obrazu świata w polszczyźnie ogólnej i poezji współczesnej), której promotorem był prof. dr hab. Ryszard Tokarski. Główny obszar zainteresowań naukowych – semantyka leksykalna, językowy obraz świata, elementy semantyki kognitywnej. Prowadzi również badania z zakresu semantyki tekstu artystycznego.

Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu                                                        

Katedra Technologii Żywienia Człowieka

Wydział Nauk o Żywności i Żywieniu

Stanowisko: prof. nadzw.

Tytuł: dr hab.

Dziedzina: nauki rolnicze

Dyscyplina naukowa: technologia żywności i żywienia

Specjalność: żywienie człowieka

Przewodnicząca Polskiego Towarzystwa Nauk Żywieniowych Oddział Wielkopolski

Główne kierunki badawcze:  hydrolizaty białkowe, stabilizacja oksydacyjna tłuszczów, naturalne przeciwutleniacze, separacja materiałów biologicznie aktywnych, żywność o zwiększonej wartości odżywczej i prozdrowotna, zwyczaje i preferencje żywieniowe ludności.

Współautor 36 rozdziałów w podręcznikach naukowych i współredaktor 5 podręczników naukowych, współautor 78 oryginalnych prac twórczych (w tym 21 z IF), 8 artykułów naukowych i popularnonaukowych, 115 prac i streszczeń konferencyjnych (w tym 28 na konferencjach międzynarodowych). Około  90 cytowań, H=5

Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu                                                         

Katedra Higieny Żywienia Człowieka

Zakład Podstaw Nauki o Żywieniu

Stanowisko: adiunkt

Tytuł: dr inż.

Dziedzina: nauki rolnicze

Dyscyplina naukowa: technologia żywności i żywienia

Specjalność: żywienie człowieka

Główne kierunki badawcze: sensoryczne mechanizmy regulacji pobierania pokarmu, preferencje pokarmowe, strawność i biodostępność składników odżywczych, ocena sposobu żywienia i stanu odżywienia różnych grup ludności.

Współautor 80 publikacji: między innymi 36 oryginalnych prac twórczych (w tym 6 z IF), 3 książek i 2 patentów.

W latach 2007-2011 członek Komisji Behawioralnych Uwarunkowań Żywienia Komitetu Nauk o Żywieniu Człowieka PAN.

Kierownik Zakładu Podstaw Nauki o Żywieniu na Wydziale Nauk o Żywności i Żywieniu Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu.

Członek Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów Naukowych i Rady Kuratorów Wydziału Nauk Biologicznych i Rolniczych PAN, Przewodniczący Komitetu Głównego Olimpiady Wiedzy o Żywieniu i Żywności, doktor honoris causa Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.

Autor lub współautor ponad 400 publikacji, w tym 158 oryginalnych prac twórczych, 26 podręczników akademickich, monografii i książek popularno-naukowych, 250 komunikatów konferencyjnych, artykułów przeglądowych i popularno-naukowych. Główne kierunki badawcze: żywność prozdrowotna i jej ocena biologiczna, interakcje składników odżywczych i ksenobiotyków, fizjologiczne uwarunkowania preferencji pokarmowych, nutrisensoryka.

Adiunkt w Instytucie Historii PAN w Warszawie. Zajmuje się historią XIX i XX w. Opublikowała książkę: Rasa i nowoczesność. Historia polskiego ruchu eugenicznego 1880-1952, Neriton, Warszawa 2003. Kuratorka wystawy: Eugenika. Walka ze zwyrodnieniem rasy. Pisze habilitację na temat sporu wokół modelu równouprawnienia kobiet w XIX w. Publikowała w „Res Pubilce Nowej”, „Rzeczpospolitej”, „Tygodniku Powszechnym”, „Teologii Politycznej”, „Wiedzy i Życiu”, „Kronosie”. Mieszka w Warszawie.
W projekcie koordynuje dział historii Polski.

Dr, adiunkt w Zakładzie Historii Sztuki Nowoczesnej Wydziału Sztuk Pięknych w Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Zajmuje się na malarstwem XX wieku i myślą o sztuce. Współorganizatorka Konferencji Sztuki Nowoczesnej odbywających się w Toruniu co dwa lata od 2005 roku. Autorka monografii twórczości oraz katalogu prac Tymona Niesiołowskiego, katalogu Sigmunda Lipinsky’ego oraz  artykułów zawartych w materiałach pokonferencyjnych i czasopismach naukowych. Obecnie pracuje nad monografią grupy Formiści. 

(ur. 1977), polonistka i bohemistka, teoretyk literatury, pracuje w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Stypendystka Uniwersytetu Karola w Pradze i Akademii Nauk Republiki Czeskiej. Zajmuje się klasycznymi zagadnieniami poetyki (genologia, wersologia), historią polskiej krytyki literackiej (problematyce tej poświęciła książkę Miejsca Leśmiana. Topika recepcji krytycznoliterackiej, Universitas, Kraków 2011) oraz polsko-czeskimi relacjami teoretycznoliterackimi.

Adiunkt w Zakładzie Teorii Literatury Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, autor monografii Prace u podstaw. Polska teoria literatury w latach 1913–1939 (Wrocław 2009); główne zainteresowania badawcze to podstawy i historia nauki o literaturze, retoryka oraz wersologia.

Literaturoznawczyni, adiunkt w Zakładzie Historii Literatury XX wieku, Teorii Literatury i Sztuki Przekładu IFP Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Autorka książek Poezja jako teoria poezji. Na przykładzie twórczości Witolda Wirpszy (Poznań 2001), Przestrzeń porównań. Szkice o polskiej poezji współczesnej (Poznań 2010) i „Drugie oko” Tadeusza Peipera. Projekt poezji nowoczesnej (Poznań 2010), współautorka Ćwiczeń z poetyki (red. A. Gajewska, T. Mizerkiewicz, Warszawa 2006) oraz Kompozycji i genologii (red. A. Gajewska, Poznań 2009). Interesuje ją nowoczesna poezja polska, zwłaszcza problematyka interpretacyjna oraz zagadnienia związane z autorefleksją, niewyrażalnością i sensualnością.

Folklorysta i kulturoznawca, adiunkt w Katedrze Kulturoznawstwa UMK w Toruniu. Zajmuje się różnymi odmianami tradycyjnego folkloru słownego oraz dziewiętnastowiecznej literatury popularnej i religijnej, a także współczesnymi zjawiskami folklorystycznymi (dowcipy, folklor internetowy). Jest autorem dwóch monografii (Dziady. Rzecz o wędrownych żebrakach i ich pieśniach i Straszna zbrodnia rodzonej matki. Polskie pieśni nowiniarskie na przełomie XIX i XX w.) oraz licznych artykułów naukowych z zakresu folklorystyki, historii literatury i antropologii kultury publikowanych m.in. w „Literaturze Ludowej”, „Pamiętniku Literackim”, „Napisie” i „Czasie Kultury”.

Absolwentka Muzykologii oraz Etnologii i Antropologii Kulturowej UAM, studiowała w Poznaniu (UAM), Warszawie (UW) oraz w Wiedniu (UW). Obecnie w ramach studiów doktoranckich w Instytucie Sztuki PAN prowadzi prace badawcze dotyczące muzyki w przestrzeni publicznej. Flecistka, muzyk folkowy związany ze sceną celtycką.  www.ewelinagrygier.art.pl

Ur. 1967, adiunkt w Zakładzie Historii Literatury Romantyzmu w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Zajmuje się literaturą i kulturą późnego oświecenia, preromantyzmu i romantyzmu ze szczególnym uwzględnieniem twórczości Juliusz Słowackiego, prowadzi badania z zakresu antropotanatologii humanistycznej, redaguje rocznik „Góry, Literatura, Kultura”, jest autorką monografii: Funkcja i estetyka motywów drzewa i lasu w twórczości Juliusza Słowackiego (2000); Będziesz z chlubą wskazywać synów twoich groby. Mitologizacja mogił bohaterów w literaturze i kulturze polskiej lat 1795 – 1863 (2011). Ponadto opracowała krytyczne wydanie: Juliusz Słowacki, Album rysunkowe z podróży na Wschód (2009); antologię Poezja pierwszej połowy XIX wieku (preromantyzm – romantyzm) (2007) oraz opublikowała szereg artykułów.

Historyk literatury polskiej, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, kierownik Katedry Literatury Staropolskiej. Autorka książek Świat podzielony. O poezji Sebastiana Grabowieckiego (1994), Święte i zmysłowe w poezji religijnej polskiego baroku (1998), Pięć stopni miłości. O wyobraźni erotycznej w polskiej poezj barokowej (2004). Szczegółowe informacje i wykaz publikacji zob. http://www.kul.pl/art_5702.html

doktor, teatrolożka. Zainteresowania badawcze koncentruje wokół teorii i praktyki teatru XX w., a przede wszystkim wokół zagadnień dotyczących laboratoriów teatralnych oraz społecznego oddziaływania sztuki teatru. Tłumaczka książki Jacques'a Lecoqa Ciało poetyckie. Autorka artykułów naukowych, szkiców krytycznych, przekładów oraz recenzji. Jej teksty publikowane były w licznych pismach specjalistycznych w kraju i za granicą, a także w kilku tomach zbiorowych.

Profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, literaturoznawca. Ostatnio wydała: „Four Dilemmas. Sketches on the Threshold of Literary Anthropology”, Księgarnia Akademicka, Kraków 2010 oraz „Filologia i (jej) interpretacje”, Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, Wrocław 2012. Wraz z Kordianem Bakułą współredaktor dwu zbiorowych tomów „Efekt motyla” (Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2006 i Księgarnia Akademicka, Kraków 2012) o metaforyce z teorii chaosu aplikowanej w humanistyce. Redaktor antologii powojennej eseistyki polskiej „Kosmopolityzm i sarmatyzm” (Ossolineum, Wrocław 2003) oraz interdyscyplinarnej książki zbiorowej „Interakcje sztuk” (GAJT, Wrocław 2008).. Interesując się po-poststrukturalistycznymi perspektywami literaturoznawstwa, jako były visiting fellow Darwin College i Newnham College w Cambridge, ogłosiła szkice „W stronę morfologii kultury” (Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, Wrocław 2001 i 2011).

dr hab. prof. UJ, pracuje na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor książek Muzyczność dzieła literackiego („Monografie FNP”, Wrocław 2001, wyd. II: Wrocław 2002, wyd. III: Toruń 2012) oraz Muzyka w literaturze. Perspektywy komparatystyki interdyscyplinarnej („Horyzonty Nowoczesności”, Kraków 2008; wyd. II: Kraków 2012), redaktor tomu Muzyka w literaturze. Antologia polskich studiów powojennych (Kraków 2002), współredaktor tomów Intersemiotyczność: Literatura wobec innych sztuk (i odwrotnie). Studia (Kraków 2004) oraz Dysonanse. Twórczość Stefana Kisielewskiego (1911–1991) (Kraków 2011). Studia i rozprawy publikował m.in. w „Tekstach Drugich”, „Pamiętniku Literackim”, „Przestrzeniach Teorii”.

Doktor, adiunkt w Katedrze Teorii Literatury i Krytyki Artystycznej Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego. Autorka książki Zbieranie głosów. Sztuka opowiadania Ryszarda Kapuścińskiego (słowo/obraz terytoria, Gdańsk, 2010) oraz redaktorka tomów zbiorowych Spotkanie w twórczości Ryszarda Kapuścińskiego (Gdańsk, 2009) oraz Chopinowskie rezonanse. Refleksje interdyscyplinarne (Gdańsk, 2012). Publikowała w „Pamiętniku literackim”, „Ruchu literackim”, „Dekadzie literackim” oraz licznych tomach zbiorowych. Zajmuje się badaniem historii i teorii literatury niefikcjonalnej, ze szczególnym uwzlędnieniem twórczości reportażowej. 

dr hab., prof. UŁ, pracuje w Instytucie Kultury Współczesnej UŁ, autorka ksiązki Forma, ciało i brzemię imperium. Prozie Władysława L. Terleckiego (Łódź 2010). Zajmuje się teorią powieści, badaniami genderowymi i ewolucją konwencji gotyckiej.

Historyk sztuki, adiunkt w Katedrze Historii Sztuki Uniwersytetu Łódzkiego. Obszar zainteresowań badawczych – sztuka średniowieczna (szczególnie malarstwo i ikonografia), związki sztuki z medycyną (wzajemne relacje, oddziaływanie, inspiracje wizualne), gest wotywny, ikonografia wotywna w sztuce Polskiej na tle sztuki europejskiej. Autorka książek: „Boska Medycyna i Niebiescy Uzdrowiciele wobec kalectwa i chorób człowieka”, (Neriton) Warszawa 2004; „Wieczna prośba i dziękczynienie. O symbolicznych relacjach między sacrum i profanum w przedstawieniach wotywnych z obszaru Polski Centralnej”, (Neriton) Warszawa 2009.

Historyczka i krytyczka sztuki, dr hab., profesor UAM w Instytucie Historii Sztuki UAM w Poznaniu. Prowadziła zajęcia na gender studies na Uniwersytecie Warszawskim i na Uniwersytecie Jagiellońskim.Autorka książek Na marginesach lustra. Ciało kobiece w pracach polskich artystek (Kraków: Universitas, 2004), Portret wielokrotny dzieła Aliny Szapocznikow (Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2008), Artystki polskie (red., Warszawa: Wydawnictwa Szkolne PWN, 2011) i Alina Szapocznikow. Awkward objects (red. Warszawa: Muzeum Sztuki Nowoczesnej, 2011),a także licznych tekstów poświęconych twórczości kobiet i problematyce gender w sztuce współczesnej

Mgr filologii polskiej, pracownik naukowy Żydowskiego Instytutu Historycznego im. E. Ringelbluma, współpracowniczka Centrum Badań nad Zagładą Żydów przy IFiS PAN oraz Zespołu Badań nad Literaturą Holocaustu w IBL PAN.
Adres e-mail: mjanczewska2@gmail.com.

adiunkt w Zakładzie Literatury Pozytywizmu i Młodej Polski w Instytucie Filologii Polskiej na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu w Białymstoku. Autorka książki  Sprawa Zapolskiej. Głosy – polemiki – interpretacje (Białystok 2012).

Adiunkt w Katedrze Teatru i Dramatu Uniwersytetu Jagiellońskiego, zajmuje się historią dramatu i teatru XIX i XX wieku. Jako krytyk teatralny współpracuje z „Didaskaliami”. Autorka książki Słowo i głos. Fenomen rozmowy w dramacie w ujęciu teoretycznym i historycznym (2006) oraz kilkunastu artykułów poświęconych dramaturgii modernistycznej i współczesnej.

Doktor literaturoznawstwa, autor pracy doktorskiej "Grecja i jej historia w twórczości Cypriana Norwida", obronionej na UAM (2011). Absolwent polonistyki i Akademii „Artes Liberales”. Autor kilkunastu artykułów naukowych, publikował m.in. w „Pamiętniku Literackim”, „Napisie”, „Polonistyce”, „Czasie Kultury” i w tomach zbiorowych. Student filologii klasycznej.

Dr hab., pracuje w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Zajmuje się literaturą i kulturą epoki oświecenia oraz literaturą popularną. Autor książek: Niedokończona podróż. Proza Tomasza Kajetana Węgierskiego – studia i przekroje (Wrocław 2001), Rodzina w literaturze stanisławowskiej. Motywy – konwencje – poglądy (Wrocław 2009).
W projekcie koordynuje dział literatury XVIII w.

Profesor nadzwyczajny w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, kierowniczka Zakładu Semiotyki Literatury. Opublikowała książki: Świat w granicach „ja”. O narracji pierwszoosobowej (1994), Wiesław Myśliwski (1995); Śladami Tristrama Shandy (2000). Współautorka książek Teoria literatury (2002 – z Anną Legeżyńską), Literatura polska XX wieku (2005 – z Anną Legeżyńską i Piotrem Śliwińskim). 

(ur. 1974 r.) – historyk literatury i socjolog kultury, badaczka staropolskiego i współczesnego piśmiennictwa hagiograficznego, homiletyki historycznej i najnowszej, humanistycznej antropologii i prototeorii kultury, a także tradycji klasycznej i patrystycznej w europejskim piśmiennictwie teologicznym. W latach 1998-2001 r. asystent w Instytucie Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego; od 2002 r. adiunkt w Instytucie Polonistyki i Kulturoznawstwa Uniwersytetu Szczecińskiego. Autorka publikacji i opracowań dotyczących piśmiennictwa parenetycznego i teologicznego różnych epok, w tym monografii „Żywoty Świętych” Piotra Skargi. Hagiografia – Parenetyka - Duchowość.

Adiunkt w Pracowni Poetyki Historycznej Instytutu Badań Literackich PAN i wykładowca w Centrum „Polonicum” Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Uzyskał stopień doktora na University of Chicago. W latach 1999-2006 pracował jako assistant professor na Wydziale Slawistyki w University of Kansas. Wykładał na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, University of Chicago i University of Pittsburgh. Autor książek The Polish Formalist School and Russian Formalism (2002) i Teksty z daleka i bliska (2003), redaktor tomu Czesław Miłosz, „Mój wileński opiekun“. Listy do Manfreda Kridla (2005) oraz współredaktor antologii Polonistyka po amerykańsku. Badania nad literaturą polską w Ameryce Północnej (2005).
W projekcie redaktor tłumaczeń na język angielski.

ur. 1972, estetyk, historyk sztuki, doktor filozofii, adiunkt w Katedrze Estetyki Instytutu Filozofii Uniwersytetu Łódzkiego, laureatka nagrody im. Stefana Morawskiego (2007), autorka książki „Strategia rewaloryzacji” we współczesnej refleksji nad sztuką (2008) oraz publikacji z zakresu estetyki współczesnej oraz teorii sztuki (m.in. w „Principiach”, „Kulturze Współczesnej”, „Sztuce i Filozofii”, „Przeglądzie Filozoficznym”, „Rzeźbie Polskiej”). Obecnie zajmuje się współczesnymi kategoriami estetycznymi (camp, glam, glamour) oraz pograniczami estetyki, antropologii filozoficznej i performatywizmu.
http://wiolettakazimierska-jerzyk.manifo.com

Doktor, przekładoznawca, adiunkt w Instytucie Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończyła filologię angielską i rosyjską na Uniwersytecie Łódzkim. Autorka prac o tłumaczeniu i recepcji, dotyczących m.in. J.R.R. Tolkiena, M. Lermontowa, Cz. Miłosza. Rozprawę doktorską poświęciła przekładom poezji B. Leśmiana w ujęciu intertekstualnym i intersemiotycznym. Zainteresowania badawcze: aspekty kulturowe tłumaczenia, przekład poetycki, intertekstualność jako zagadnienie literatury i przekładu, dramat i teatr. Laureatka wielu stypendiów zagranicznych (Mediolan, Moskwa, Kijów). Wykłady gościnne – Krasnojarski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny, Rosyjski Państwowy Uniwersytet Humanistyczny w Moskwie.
http://www.ils.uw.edu.pl/769.html

Adiunkt w Katedrze Zarządzania Kulturą Instytutu Kultury UJ, kierownik Pracowni Dokumentacji Życia i Twórczości Heleny Modrzejewskiej, z-ca dyrektora ds. dydaktycznych IK. Autorka monografii Polskie życie teatralne w Rosji w latach 1882–1905 oraz szeregu artykułów mówiących o zarządzaniu kulturą oraz poruszających zagadnienia historyczno-teatralne. Współautorka podręcznika do nauczania języka polskiego jako obcego (Materiały do nauczania języka polskiego dla studentów zagranicznych CMUJ). Laureatka nagrody Ars Quaerendi, stypendium Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej i stypendium Ministra Szkolnictwa Wyższego dla młodych naukowców.

Asystentka w Pracowni Poetyki Historycznej Instytutu Badań Literackich PAN. Autorka książki Muzyka w „Żywych kamieniach” Wacława Berenta (2004). Stypendystka Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (Program START 2008-2010; stypendium w ramach Subsydium Profesorskiego W. Boleckiego w programie Mistrz, FNP 2003-2005). Zajmuje się związkami literatury i muzyki, zwłaszcza zaś zagadnieniem dźwięku i percepcji słuchowej w polskiej prozie modernistycznej.

Absolwentka Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Doktorat przygotowała pod kierunkiem prof. UJ dr hab. Anny Czabanowskiej-Wróbel. Wykłada na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II i Krakowskiej Akademii im. A.Frycza-Modrzewskiego. Autorka książki Odkrywca innej Syberii i Dalekiego Wschodu. O prozie Wacława Sieroszewskiego, Kraków 2010

1953-2012
Historyczka, krytyczka sztuki, edytorka; kierowała Katedrą Historii Sztuki Współczesnej KUL. Opublikowała m.in. Paralele i kontrasty. Myśl o sztuce na łamach »Krytyki« Wilhelma Feldmana (1990), Ślady. Szkice o sztuce polskiej po 1945 roku (1999), Schulzowskie marginalia (2007), Rzeczywistość obrazu (2007). Zredagowała m.in.: Bruno Schulz 1892-1942. In memoriam (1992), Czas i wyobraźnia. Studia z dziejów sztuki XIX i XX wieku (z E. Wolicką, 1995), Wizerunek artysty. Studia z dziejów sztuki XIX i XX wieku (z P. Kosiewskim, 1996), Czapski i krytycy. Antologia tekstów, wybór i oprac. (z M. Ujmą, 1996), »W ułamkach zwieciadła«... Bruno Schulz w 110. rocznicę urodzin i 60. rocznicę śmierci (z W. Panasem, 2003), Rzecz i rzeczowość w kulturze XX i XXI wieku (z M. Lachowskim, 2007), Białe plamy w schulzologii (2010).

(ur.1983), historyczka sztuki, doktorantka w Instytucie Historii Sztuki UW, gdzie przygotowuje pracę poświęconą metaforom biologicznym we współczesnej architekturze. Stypendystka Fundacji Fulbrighta (Junior Visiting Researcher na Duke University 2010/11).

Adiunkt w Pracowni Poetyki Historycznej Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Absolwentka Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego i Studium Doktoranckiego przy Instytucie Badań Literackich PAN. Zajmuje się teorią i historią literatury XIX i XX wieku, w szczególności poezją polskiego i europejskiego modernizmu. Autorka książki Autoteliczność – referencyjność – niewyrażalność. O nowoczesnej poezji polskiej (1918-1939) (2004). Stypendystka Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (stypendium dla młodych naukowców – 1998; stypendium z Subsydium Profesorskiego W. Boleckiego – 2002-2005). Laureatka Konkursu im. Klemensa Szaniawskiego (2002). Stypendystka Komisji Fulbrighta (2012-2013).
W projekcie koordynuje dział poezji XX w.

Prof. dr hab., językoznawca, Uniwersytet Szczeciński. Specjalizacja naukowa: językoznawstwo porównawcze polsko-rosyjskie, pragmalingwistyka i komunikacja językowo-kulturowa. Najważniejsze publikacje: Analiza semantyczno-pragmatyczna przysłówka ‘sovsem’ na tle innych przysłówków ‘pełności cechy’ (na materiale języka rosyjskiego) (1992); Leksykalno-semantyczna analiza parentezy postpozycyjnej w języku polskim i rosyjskim (2001), Pragmatyka dyrektywnych aktów mowy w języku niemieckim, polskim i rosyjskim (współaut., 2008), Barwa w języku polskim i rosyjskim. Rozważania semantyczne (2010). Redaktorka i współredaktorka. 35 książek (m.in. serii Barwa w języku, literaturze i kulturze) i autorka ponad 90 artykułów.

Prof. dr hab.

Kierownik Katedry Technologii Żywienia Człowieka

Dziedzina naukowa: nauki rolnicze

Dyscyplina naukowa: technologia żywności i żywienia

Zainteresowania naukowe związane z naturalnymi przeciwutleniaczami i innymi bioaktywnymi składnikami żywności. Prowadzenie wykładów z przedmiotów dotyczących technologii potraw w zakładach żywienia zbiorowego oraz w przemyśle żywności wygodnej. Autor ponad 300 prac opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych, w tym oryginalnych rozpraw (103), rozdziałów w książkach i podręcznikach (20) oraz materiałach konferencyjnych (180). 

Polonistka, adiunkt w Katedrze Lingwistyki Komputerowej na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ. Prowadzi wykłady i zajęcia z retoryki oraz poetyki, także ćwiczenia ze struktury informacji w tekście dla studentów elektronicznego przetwarzania informacji. Ponadto – zajęcia z praktycznej stylistyki języka polskiego na studiach podyplomowych dla tłumaczy.
Zainteresowania: pogranicze lingwistyki i wiedzy o literaturze, poetyka kognitywna, tekstologia, antropologia słowa.
Książki: Problemy poetyki opisu prozatorskiego (2001), Powiedzieć świat. Kognitywna analiza tekstów literackich na przykładach (2006), Poetyka – przewodnik po świecie tekstów (2011).

Adiunkt w Zakładzie Literatury i Kultury Drugiej Połowy XIX Wieku Wydziału Polonistyki UW. Autorka książek: Felicjan Faleński. Twórczość i obecność (Warszawa 2002), Powinność i przygoda. Pisarze polscy drugiej połowy XIX wieku wobec kultury renesansu (Warszawa 2011).

Prof. nadzw. dr hab., historyczka sztuki, kulturoznawczyni. Pracuje na kulturoznawstwie w Wyższej Szkole Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu.

Autorka książek: „Niebezpieczne związki sztuki z ciałem” (2002), „Ciało i władza. Sztuka krytyczna w Polsce w latach 90.” (2002), „Matki-Polki, Chłopcy i Cyborgi. Sztuka i feminizm w Polsce” (2010), „Podróż do przeszłości. Interpretacje najnowszej historii w polskiej sztuce krytycznej” (2010). Autorka artykułów na temat sztuki krytycznej, kultury popularnej, feminizmu oraz interpretacji historii w sztuce współczesnej. Krytyczka i kuratorka wystaw. Redaguje pismo internetowe „Artmix (sztuka – feminizm – kultura wizualna)”  oraz prowadzi blog.

Więcej: wikipedia

1952-2011
Wybitny badacz polskiej kultury dawnej i współczesnej. Był autorem około 300 prac naukowych i popularnonaukowych, organizatorem licznych ogólnopolskich konferencji, znakomitym dydaktykiem. Pracował na Uniwersytetach Opolskim, Jagiellońskim, Wrocławskim.
W projekcie koordynował dział etnologii i antropologii kulturowej.
Fot. Grażyna Niezgoda.

Doktor habilitowany prof. US, historyk języka, pracownik naukowo-dydaktyczny Uniwersytetu Szczecińskiego, autorka 2 monografii (Kształt stylistyczny „Rozmyślań dominikańskich” na tle innych pasji staropolskich, Szczecin 2001; Językowy obraz faz życia ludzkiego w utworach Mikołaja Reja, Szczecin 2009) i 32 artykułów poświęconych polszczyźnie XVI i XIX w., stylowi religijnemu oraz idiolektowi Mikołaja Reja.
por. www.us.szc.pl/main.php/kozaryn/

Urodzona w 1986 roku w Moskwie, absolwentka polonistyki Uniwersytetu Szczecińskiego; doktorantka w Zakładzie Teorii i Antropologii Literatury Instytutu Polonistyki i Kulturoznawstwa US. Zainteresowania badawcze – antropologia literatury, historiografia, literatura podróżnicza. Tematem  rozprawy doktorskiej jest Kronika polska Marcina Bielskiego nowo przez Joachima Bielskiego, syna jego, wydana w 1597 r.

Adiunkt w Pracowni Dziejów Inteligencji Instytutu Historii PAN w Warszawie. Zajmuje się historią historiografii oraz dziejami Europy Środkowej w XIX i XX w. Autor Pośmiertnych dziejów Austro-Węgier (2009) oraz kilkunastu artykułów; współpracuje z tygodnikiem „Polityka”.

Prof. zw. w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, kierowniczka Zakładu Literatury XX Wieku, Teorii Literatury i Sztuki Przekładu. Opublikowała książki: Twórczość Stefana Themersona – dwujęzyczność i literatura (1989), Piórem niewieścim. Z problemów prozy kobiecej dwudziestolecia międzywojennego (1999, 2003), Zofia Nałkowska (1999), Siostry Brontë (2006), Czytelnik jako kobieta. Wokół literatury i teorii (2007). Aktualnie realizuje projekt badawczy pt. Polskie pisarstwo kobiet w wieku XX: kontynuacje i zwroty.

Dr hab., adiunkt w Instytucie Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, w którym kieruje Zakładem Literatury i Kultury Epok Dawnych oraz Pracownią Literatury Okolicznościowej i Popularnej Renesansu i Baroku. Ostatnio opublikował książkę Sztuka wyborów i dar inwencji. Studium o strukturze gatunkowej poematów Jana Kochanowskiego (Warszawa 2008), obecnie przygotowuje do druku edycję krytyczną Władysława IV Samuela Twardowskiego.

Pracownik Instytutu Historii PAN w Warszawie. Zajmuje się historią XIX i początku XX w., relacjami polsko-rosyjskimi w tym okresie. Autor książki Polacy wśród wyższych oficerów armii rosyjskiej Warszawskiego Okręgu Wojskowego (1865-1914), Wydawnictwo Neriton, Warszawa 2008.

Adiunkt w Katedrze Antropologii i Badań Kulturowych na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, tłumacz. Zajmuje się teorią i historią literatury nowoczesnej. Autor książki Strategie negatywne w poezji Tadeusza Różewicza. Od poetyki tekstu do poetyki lektury (Kraków 2005), za którą otrzymał Nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. 

Historyk sztuki i kurator, wieloletni (od 2001) pracownik Muzeum Sztuki w Łodzi. Absolwentka Uniwersytetu Łódzkiego, Podyplomowego Studium Muzealniczego na Uniwersytecie Warszawskim i doktorantka na Interdyscyplinarnych Humanistycznych Studiach Doktoranckich Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2005 do 2012 roku wykładała historię grafiki użytkowej w Wyższej Szkole Sztuki i Projektowania w Łodzi. Jej zainteresowania koncentrują się wokół sztuki dwudziestolecia międzywojennego – ostatnio współtworzyła wystawy: Powidoki życia. Władysław Strzemiński i prawa dla sztuki (Muzeum Sztuki w Łodzi, 2010/11) oraz Un Mundo Construido: Polonia 1918-1939 (Circulo de Bellas Artes, Madrid, 2011). 

Dr hab., prof. Uniwersytetu Warszawskiego. Autor książek poświęconych Mickiewiczowi („Wielka Całość. Dyskursy kulturowe Mickiewicza”. Słupsk 2006, 2010, „O prelekcjach paryskich Adama Mickiewicza”. Słupsk 2007) i Słowackiemu („Fragmenty o Słowackim”. Słupsk 2001), retoryce („Jak mówić, rozmawiać, przemawiać?”, kolejne wydania od 2005), a także ponad stu artykułów w czasopismach i pracach zbiorowych. Redaktor tomów: „Juliusz Słowacki. Wyobraźnia i egzystencja”. Słupsk 2002; „Sztuczne raje…. Używki w literaturze”. Słupsk 2002; „Co i jak przepisać w historii literatury polskiej?” Słupsk 2007; „Romantyzm i nowoczesność”. Kraków 2009. Stypendysta Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (2001-2002).
W projekcie koordynuje dział literatury XIX w.
http://www.michałkuziak.com.pl

Adiunkt w Zakładzie Literatury XX Wieku, Teorii Literatury i Sztuki Przekładu na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, badaczka literatury oświecenia, szczególnie roli tradycji dawnej (staropolskiej i oświeceniowej) w kulturze współczesnej, autorka książek Piórowe wojny. Polemiki polskiego oświecenia oraz Oświecenie w epokach następnych. Obecnie zajmuje się badaniem funkcjonowania tradycji w poezji dwudziestowiecznej (m. in. w twórczości Juliana Przybosia).

Dr hab. nauk humanistycznych, mgr-lic. teologii. Absolwent opolskiej polonistyki oraz teologii na KUL-u (po studiach doktoranckich otrzymał licencjat kanoniczny rzymski). Od 1994 pracuje w Zakładzie Literatury Staropolskiej i Oświeceniowej Uniwersytetu Opolskiego. Od 2001 związany z różnymi uniwersytetami włoskimi, na których prowadził zajęcia z języka, literatury i historii Polski. W latach 2006-2010 wykładał historię kultury polskiej na Uniwersytecie w Padwie. Członek wielu instytutów oraz stowarzyszeń naukowych. Od 2011 Rettore dell’Accademia dei Rampanti. http://www.pol.uni.opole.pl/show.php?id=94&lang=pl

Jacek Leociak (1957) – dr hab., prof. IBL PAN

http://ibl.waw.pl/pl/o-instytucie/pracownicy/leociak-jacek

Urodziła się w 1986 r. w Warszawie. Studiowała filologię polską na Wydziale Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Przygotowując pracę w ramach ukończonej specjalizacji edytorskiej, odnalazła autograf Przemowy do parafianów Ignacego Krasickiego. Pracuje w Instytucie Badań Literackich PAN w Pracowni Literatury Oświecenia.

Kulturoznawca, historyk sztuki, adiunkt w Katedrze Kultury Współczesnej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się problemem odniesienia do historii w praktykach kulturowych, przede wszystkim w sztuce nowoczesnej i współczesnej. Stypendysta Rządu Francuskiego (2006). Autor książek Topografie doświadczenia. Jacques Derrida i Maurice Blanchot, Kraków 2003 i Obraz płynny. Georges Didi-Huberman i dyskurs historii sztuki, Kraków 2010 (seria "Horyzonty nowoczesności").

Prof. nadzw. dr hab., historyczka sztuki, pracuje w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk, gdzie kieruje Studium Doktoranckim, oraz prowadzi seminarium doktorskie Sztuka i architektura XX-XXI wieku. Historia, teoria, krytyka. Wykłada na Uniwersytecie im. Jana Pawla II w Krakowie i jest profesorem wizytującym na Uniwersytecie Warszawskim. Autorka wielu artykułów z zakresu nowoczesnej sztuki i architektury, ich metodologii i teorii, oraz dziesięciu książek, m. in.: Polski dwór: wzorce architektoniczne, mit, symbol, wyd. 1: 1992, wyd. 2: 1996; Co to jest architektura?, 1996; Architekt Jan Koszczyc Witkiewicz (1881-1958) i budowanie w jego czasach, 1998; oraz serii Architektura w Warszawie (wyd. od 1998). Mieszka w Warszawie.
W projekcie razem z Beatą Śniecikowską koordynuje dział historii sztuki.

Ur. 3 II 1983 w Poznaniu, adiunkt w Katedrze Kulturoznawstwa UMK. Z wykształcenia literaturoznawca (UMK 2006) oraz muzykolog (UW 2010). Doktorat uzyskała na podstawie pracy poświęconej związkom słowa i muzyki w poezji polskiego baroku. Zainteresowania badawcze: estetyka i antropologia muzyczna, dzieje myśli o muzyce, szczególnie we Włoszech między XVI-XVIII w. Publikuje m.in. w „IberoSlavica”, „Klio”, „Pamiętniku Literackim”, „Przeglądzie Humanistycznym”, „Przeglądzie Muzykologicznym”, „Res Facta Nova”, „Ruchu Filozoficznym”, „Ruchu Literackim”, „Ruchu Muzycznym”. Należy do CompaRes International Society for Iberian-Slavonic Studies (Uniwersytet Lizboński).

Dr, absolwentka germanistyki UAM, adiunkt w Instytucie Filologii Germańskiej Uniwersytetu Gdańskiego. Książki: Obraz świata i konwencja literacka w przekładzie. O niemieckich tłumaczeniach dzieł Adama Mickiewicza (Wrocław 2008) – wyd. niemieckie: Das Weltbild und die literarische Konvention als Übersetzungsdeterminanten. A. Mickiewicz in deutschsprachigen Übertragungen (Berlin 2009); współredakcja (z A. Kątnym) tomów: Germanistik in Polen: Geschichte – Perspektiven – interdisziplinärer Dialog (Frankfurt/M. 2011), Sprach- und Kulturkontakte aus interkultureller Sicht (Gdańsk 2011). Zajmuje się literaturoznawstwem, komparatystyką, teorią przekładu.

Doktor, adiunkt w Zakładzie Poetyki Historycznej i Sztuki Interpretacji Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej im. I. Opackiego Uniwersytetu Śląskiego. Autorka książki Bardzo proszę pamiętać, że ja byłem przeciw. Studia o Antonim Słonimskim (Katowice 2008). Zajmuje się literaturą polską XX wieku; interesują ja zwłaszcza literackie reprezentacje chorób (m.in. gruźlicy, raka, zawału czy chorób psychicznych). Obecnie pracuje nad książką Jasny uśmiech gruźlika. Kreacje gruźlicy w literaturze polskiej.

Emerytowany profesor w Instytucie Badań Literackich PAN, członek redakcji „Studiów Norwidianów” i „Tekstów Drugich”. Zajmuje się głównie Norwidem ("Norwid", wyd. 2, 1984) i literaturą XX w. ("Ja, Ferdydurke", wyd. 2, 1997). Obrazowaniu poetyckiemu i percepcji poświęcone były jego prace – magisterska (Obrazowanie w „Quidamie, 1955) oraz doktorska („Świat cały - jakże zmieścić go w źrenicy”. (O kategoriach percepcyjnych w poezji Juliana Przybosia), 1970).

prof. dr hab. Anna Łebkowska, Katedra Antropologii Literatury i Badań Kulturowych, Wydział Polonistyki UJ, główne kierunki zainteresowań naukowych: badanie literatury w perspektywie antropologii kulturowej, teorie genderowe, kategoria narracji, empatia jako antropologiczna kategoria literatury, kategoria cielesności; współczesne teorie fikcji literackiej; teorie możliwych światów, literatura XX i XXI wieku (w tym hipertekstowa powieść interaktywna); Autorka książek: Fikcja jako możliwość, Wydanie II rozszerzone, Kraków 1998; Między teoriami a fikcją literacką, Kraków 2001;Empatia. O literackich narracjach przełomu XX i XXI wieku,Kraków 2008. Redaktor Naczelna „Ruchu Literackiego”.

Doktorant w Instytucie Historii PAN w Warszawie. Zajmuje się historią XIX i początku XX w., szczególnie historią przestrzeni prywatnych i publicznych, historią architektury i urbanistyki oraz historią codzienności. Publikował w: „Mówią wieki” , „Autoportet”. Pisze pracę doktorską p.t. „Społeczność kamienicy czynszowej Warszawy 1864-1914”. 

Ur. 1980, absolwentka Wydziału Polonistyki oraz Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego, doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa, autorka monografii „Maria Konopnicka. Lustra i symptomy” (słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2011). Wydała z rękopisów „Listy do synów i córek” Konopnickiej (Wydawnictwo IBL, Warszawa 2010). Stypendystka Fundacji Tygodnika „Polityka”, sekretarz redakcji „Przeglądu Humanistycznego”, członkini Komitetu Głównego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego. Pracuje na Uniwersytecie Warszawskim w Zakładzie Literatury i Kultury Drugiej Połowy XIX Wieku.

Profesor Akademii Jana Długosza w Częstochowie w Instytucie Neofilologii.Opublikowała kilkadziesiąt artykułów naukowych poświęconych teorii i praktyce przekładu oraz książki: Proza Güntera Grassa — interpretacja a przekład (Katowice: Śląsk 2002), Intertekstualność – implikacje dla teorii przekładu. Wczesna proza Elfriede Jelinek (Warszawa: PWN 2008), Styl, kontekst kulturowy, gender (Katowice: Śląsk, 2011).

Asystent w Pracowni Poetyki Historycznej IBL PAN, doktorant Szkoły Nauk Społecznych przy IFiS PAN. Literaturoznawca, socjolog, tłumacz. Stypendysta Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, oraz Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta. Publikował teksty i przekłady m.in. w „Tekstach Drugich”, „Pamiętniku Literackim”, „LiteRacjach”, oraz w polsko- i angielskojęzycznych tomach zbiorowych. Interesuje się zagadnieniami odbioru literatury, literaturą w kontekście nowych mediów oraz metodologią nauk humanistycznych. Kontakt: mmaryl@wp.pl

Ur. 1978. Doktor, historyk i teoretyk literatury, pracownik Instytutu Badań Literackich PAN. Publikował m.in. w „Tekstach Drugich”, „Pamiętniku Literackim”, „Twórczości” oraz w pracach zbiorowych. Stypendysta Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (2006), visiting scholar na Indiana University w Bloomington (2004). Do jego głównych zainteresowań badawczych należą teoria historiografii i szeroko rozumiana problematyka pamięci. Niebawem ukaże się jego książka „Hermeneuta i historia. Jarosław Marek Rymkiewicz w bakecie”.

Profesor tytularny na Wydziale Polonistyki UJ. Zajmuje się literaturą realizmu, Młodej Polski i współczesną. Autorka książek: “Der geniale Pole”? Niemcy o St. Przybyszewskim (1993), “Der geniale Pole”? Stanislaw Przybyszewski in Deutschland (1996), Naturalistyczne dramaty (2001), Stanisław Przybyszewski – pisarz nowoczesny. Eseje i proza – próba monografii (2008) oraz edycji dzieł St. Przybyszewskiego. Pod jej redakcją ukazało się kilkanaście książek, m.in. Über Stanisław Przybyszewski. Rezensionen - Erinnerungen - Porträts - Studien (1995), Lektury Polonistyczne: Od realizmu do preekspresjonizmu (2001), Literatura wobec nowej rzeczywistości (2005), Po(st)mosty. Polacy i Niemcy w nowej Europie (2006), Fährmann grenzenlos. Deutsche und Polen im heutigen Europa (2008).

Artystka, historyczka sztuki, doktorantka w Instytucie Historii Sztuki UW. W 2003 roku obroniła dyplom na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie, a w 2011 w Instytucie Historii Sztuki na Wydziale Historycznym UW (tytuł pracy magisterskiej: Ciało człowieka – ciało Boga. Widz wobec wizerunku Theotokos w kościele Hagia Sophia w Konstantynopolu). Przedmiotem jej zainteresowań jest teoria obrazowania oraz relacja pomiędzy obrazem a widzem w wiekach średnich i sztuce współczesnej.

Folklorysta, etnolog, literaturoznawca, adiunkt w Katedrze Kulturoznawstwa UMK w Toruniu. Zajmuje się zagadnieniami związanymi z gatunkowością folkloru, mechanizmami funkcjonowania i kulturą społeczeństw tradycyjnych, teorią mitu, problematyką wykorzystania danych etnograficznych w badaniach nad przedchrześcijańską religią Słowian, związkami między kulturą typu ludowego a współczesną kulturą popularną oraz edytorstwem dzieł literackich. Opublikował m.in. monografię Stworzenie świata w folklorze polskim XIX i początku XX wieku (2010).

Polonistka, amerykanistka, pracuje w Instytucie Badań Literackich PAN, wykłada na Podyplomowych Gender Studies im. Marii Konopnickiej i Marii Dulębianki. Członkini redakcji naukowego pisma internetowego „uniGENDER” oraz kwartalnika społeczno-kulturalnego „Bez Dogmatu”. Koordynatorka Feminariów – cyklu dyskusji społeczno-kulturalnych, organizowanych przez Gender Studies IBL PAN. Zainteresowania badawcze: krytyczna analiza dyskursu medialnego i kultury popularnej, studia nad PRL-em i komunizmem w perspektywie badań genderowych, tożsamość Polek w literaturze kobiecej i dyskursie feministycznym po 1989 roku.

Pracuje w Zakładzie Komparatystyki na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, współzałożycielka i redaktor naczelny kwartalnika „Tekstualia. Palimpsesty Literackie Artystyczne Naukowe”, animatorka kultury. Zajmuje się historią literatury polskiej XX i XXI wieku, wybranymi nurtami literatur obcych XIX, XX i XXI wieku, historyczną komparatystyką literacką, komparatystyką dyskursów (poetyka filozoficzności w literaturze, antropologia literacka). Interesuje się metodologicznymi podstawami komparatystyki interdyscyplinarnej. Jest autorką książki W stronę perspektywizmu. Problematyka cielesności w prozie Brunona Schulza i Witolda Gombrowicza. Prolegomena (Gdańsk 2010).

Adiunkt w Katedrze Historii Literatury Staropolskiej KUL, autorka tekstów poświęconych wczesnonowożytnej refleksji teoretycznoliterackiej. Przygotowuje do druku monografię kategorii enargei i energei w dawnych teoriach literackich.

Aleksandra Norkowska pracuje w Zakładzie Literatury Dawnej i Edytorstwa Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. W obszarze jej zainteresowań badawczych związanych z piśmiennictwem oświecenia znajdują się m.in. obraz miasta i mieszczaństwa, przedstawienia zmysłów, literatura okolicznościowa. Jest autorką monografii Wizerunki władcy. Stanisław August Poniatowski w literaturze okolicznościowej 1764-1795 (Kraków – Warszawa 2006) oraz naukowo-krytycznej edycji  T. K. Węgierski, Organy. Poema heroikomiczne (Warszawa 2007).       

Doktor nauk humanistycznych, pracuje w Instytucie Nauk o Literaturze Polskiej im. I. Opackiego Uniwersytetu Śląskiego. Autorka książki Magiczne dziennikarstwo. Ryszard Kapuściński w oczach krytyków. (Wydawnictwo UŚ, Katowice 2004, 2006 – 2 wyd.). Napisana wraz z Zygmuntem Ziątkiem (IBL PAN) książka Ryszard Kapuściński. Biografia pisarza (Znak, Kraków 2008) opublikowana została także w Hiszpanii (tłum. Francisco Javier Villaverde, Bibliópolis, Madrid 2010). W 2012 roku ukaże się jej włoski przekład autorstwa Silvana De Fantiego (Forum, Udine 2012). Zajmuje się współczesną literaturą polską, zwłaszcza prozą niefikcjonalną,  podróżopisarstwem i recepcją literatury polskiej w świecie.
Adres e-mail: beata.nowacka@us.edu.pl

Adiunkt w Ośrodku Badań nad Literaturą Religijną KUL, historyk literatury, krytyk, miłośnik i znawca jazzu. Członek kolegium redakcyjnego kwartalnika „Ethos”, stały współpracownik miesięcznika „Jazz Forum”. Autor książek: Małe prozy biblijne (2002), Koncepcja dziejów w powieściach historycznych (2009). Przygotowuje monografię poświęconą Andrzejowi Bobkowskiemu.

http://www.kul.pl/pracownicy,11337.html

Dr Marta Nowosad-Bakalarczyk jest językoznawcą specjalizującym się w zakresie problematyki współczesnego języka polskiego (kategorie językowe, lingwistyka płci, stereotypy językowe, językowy obraz świata). Od 1997 r. jest pełnoetatowym pracownikiem naukowo-dydaktycznym Instytutu Filologii Polskiej UMCS w Lublinie (Zakładu Tekstologii i Gramatyki Współczesnego Języka Polskiego), zatrudnionym najpierw na etacie asystenta, a od 2006 r. na etacie adiunkta. Autorka książki „Płeć a rodzaj gramatyczny we współczesnej polszczyźnie” (Wyd. UMCS, Lublin 2009), współredaktor (wspólnie z Jerzym Bartmińskim) dwóch tomów z serii przeznaczonej dla studentów "Współczesna polszczyzna. Wybór opracowań": t .6. „Części mowy” (Lublin 2003) i t. 9. „Prozodia. Fonetyka. Fonologia” (Lublin 2010). Od 2006 roku jest członkiem Kolegium Redakcyjnego międzynarodowego czasopisma "Etnolingwistyka. Problemy języka i kultury", a od 2008 roku jego sekretarzem.
Więcej informacji zob. www.umcs.lublin.pl/pracownicy.

Pracownik Instytutu Literatury Polskiej UMK (profesor zwyczajny). Zajmuje się: nurtem religijnym literatury staropolskiej, sarmatyzmem, panegirykiem, praktyką i teorią retoryczną. Autor kilku książek. Ostatnio wydał nakładem własnym książkę „Genologia i retoryka w Księdze Psalmów” (Toruń 2010).

Pracownik Zakładu Filozofii Religii w Instytucie Filozofii UW, uczeń Bogusława Wolniewicza. Zajmuje się aksjologią i antropologią filozoficzną. Autor książek Materia i wartości. Neolukrecjanizm Stanisława Lema (Warszawa 2010), Między Elzenbergiem a Bierdiajewem. Studium aksjologiczno-antropologiczne (Warszawa 2012) oraz 80 artykułów i recenzji.

Absolwentka filologii polskiej i francuskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Doktorantka w Zakładzie Historii Dawnej Literatury Polskiej Instytutu Filologii Polskiej na Uniwersytecie Wrocławskim.

Historyk literatury i antropolog. Pracuje w Instytucie Badań Interdyscyplinarnych „Artes Liberales” UW i w Instytucie Badań Literackich PAN. Głównym obszarem jej zainteresowań badawczych jest kultura XVI i XVII w. W swych poszukiwaniach sięga do mało znanych tekstów z zakresu paraliteratury: encyklopedii, sylw, penitencjałów, kalendarzy, zapisków gospodarczych, dzienników podróży, listów, etc. Literaturę i kulturę staropolską analizuje w kontekście europejskim, ze szczególnym uwzględnieniem krajów śródziemnomorskich. Jednym z głównych nurtów jej zainteresowań jest dawne piśmiennictwo kobiece. Zajmuje się też przekładami z języka hiszpańskiego.

Adiunkt w Instytucie Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Interesuje się zagadnieniami z historii i teorii powieści, dialogową naturą tekstu, a także genologią, powiązaną zwłaszcza z teorią lektury. Autor książki Powieść nowoczesna i dylematy współczesnej nauki o literaturze, Warszawa 2007. Inne ważniejsze publikacje to m. in.: Na granicy dialogu. Język i etyka w powieści „Zbrodnia i kara” Fiodora Dostojewskiego (Teksty Drugie, 2003, z. 1), Słowo ludzkie i słowo boskie. Znaczenia i układy motywów w powieści „Bracia Karamazow” Fiodora Dostojewskiego (Pamiętnik Literacki, 2003, z. 4), Etyczne/estetyczne - literatura, teoria, tolerancja (Literatura, kultura, tolerancja, red. W. Lohman, Kraków 2008), Dialog platoński. Przegrana walka z traktatem (Dramatyczność i dialogowość w kulturze, red. A. Krajewska, D. Ulicka, Poznań 2009).

Doktor, magisterium i doktorat obroniła na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego pod kierunkiem prof. dr hab. Mariana Stali. Zatrudniona na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Katedrze Historii Literatury Pozytywizmu i Młodej Polski, autorka między innymi: książek „Język czterech żywiołów. Kreacje obrazów w liryce Juliusza Słowackiego”, Kraków 2006 i „Kto jestem? Dialog światów poetyckich. Juliusz Słowacki i Tadeusz Miciński”.

Urodzona w 1979 roku, jest absolwentką LXIV Liceum Ogólnokształcącego im. S. I. Witkiewicza w Warszawie. Studia magisterskie i doktoranckie na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego zakończyła w 2008 roku obroną rozprawy doktorskiej Słownictwo mentalne pierwotnie oznaczające percepcję wzrokową w dziejach języka polskiego (na przykładzie rodziny wyrazu baczyć). Ukończyła także dwuletnie magisterskie Studium Europy Środkowo-Wschodniej i Azji Centralnej przy Wydziale Neofilologii UW. Od 2008 roku pracuje w Instytucie Języka Polskiego na Wydziale Polonistyki UW, od 2010 na stanowisku adiunkta. Prowadzi zajęcia z dialektologii, gramatyki historycznej języka polskiego, historia języka polskiego, wstępu do językoznawstwa diachronicznego i analizy tekstów staropolskich. W latach 2007-2009 miała wykłady i ćwiczenia z językoznawstwa historycznego dla studentów zaocznych na Wydziale Filologii Polskiej w Akademii Humanistycznej w Pułtusku.

Literaturoznawca, zajmuje się literaturą oświecenia i czasów postanisławowskich. Pracuje w Ossolineum, gdzie jest asystentem dyrektora ds. naukowych oraz sekretarzem Redakcji „Czasopisma Zakładu Narodowego im. Ossolińskich”. Autor rozprawy doktorskiej dotyczącej problematyki gotycyzmu w literaturze i kulturze przełomu XVIII i XIX stulecia. Publikował m.in. w „Wieku Oświecenia”, „Orbisie Linguarum”, „Czasopiśmie Zakładu Narodowego im. Ossolińskich” oraz tomach zbiorowych.

Profesor zwyczajny, dr hab., pracownik Katedry Teorii Literatury Instytutu Kultury Współczesnej Uniwersytetu Łódzkiego; interesuje się ideą uniwersytetu, pojęciem jakości, czytaniem i pisaniem jako zjawiskami kulturowymi; teoretyk literatury, kognitywista, kulturoznawca. Ostatnio opublikował m.in. Literatura, głupcze! Laboratoria nowoczesnej kultury literackiej (2009). Redaktor naczelny „Zagadnień Rodzajów Literackich” oraz Prorektor Uniwersytetu Łódzkiego ds. Programów i Jakości Kształcenia w kadencji 2012-2016.

Ur. 1972, adiunkt w Zakładzie Literatury Polskiej Romantyzmu i Pozytywizmu Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. Autor m.in. studiów o poglądach estetycznych i twórczości Norwida Między obrazem i słowem (Lublin 2005).

Estetyczka i teoretyczka sztuki, kierownik Pracowni Estetyki Instytutu Nauk o Kulturze, UŚ. Autorka książki Estetyczne przestrzenie ekspozycji muzealnych. Artefakty przyrody i dzieła sztuki, Kraków 2008, redaktorka numeru „Kultury Współczesnej” Przyroda-Kultura, 2011 oraz książek: Muzeum sztuki. Od Luwru do Bilbao, Katowice 2006, Muzeum sztuki. Antologia, Kraków 2005, Przestrzeń sztuki: obrazy-słowa-komentarze, Katowice 2005.

Urodzona w 1985 roku. Absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu Szczecińskiego 2008, Doktorantka tamże, w przygotowaniu rozprawa pt. Gerarda Johanna Vossiusa „Podstawy retoryki” — opracowanie i tłumaczenie.

Prof. dr hab. w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek Rady Naukowej IBL PAN. Zajmuje się literaturą i estetyką modernizmu europejskiego; autorka książek Wyspiański. Mitologia nowoczesnego artysty (2008), Oblicza wniosłości. Estetyka powieści młodopolskiej (1999), Historia i metafora. O „Żywych kamieniach” Wacława Berenta (1989), opracowań dwóch tomów w serii Biblioteka Narodowa oraz artykułów publikowanych m.in.w „Tekstach Drugich”, „Pamiętniku Literackim”. Współtworzyła serię Biblioteka Polska (Universitas), była redaktorem naukowym serii Bibioteka Narodowa (Ossolineum), obecnie członek Komitetu Redakcyjnego „Przestrzeni Teorii”.
W projekcie koordynuje dział literatury wczesnego modernizmu (Młodej Polski).

Profesor nadzwyczajny w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Autor książek: „Poezja późnego baroku. Główne kierunki przemian”, Warszawa 1989; „Egzotyzm w literaturze staropolskiej. Wybrane problemy”, Warszawa 1999; „Staropolskie kręgi inspiracji. Studia o literaturze”, Warszawa 2004; „Oralność i mnemonika. Późny barok w kulturze polskiej”, Warszawa 2009.

Profesor nadzwyczajny w katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Historyk literatury. Główny obszar jej zainteresowań badawczych stanowi dwudziestowieczna literatura i krytyka, polsko-żydowskie związki kulturowe i literackie w XIX i XX w., nacjonalizm, piśmiennictwo pograniczy etnicznych, etnologiczne wymiary i konteksty literatury. Członek Komisji Historii i Kultury Żydów PAU, Polskiego Towarzystwa Studiów Żydowskich, Stowarzyszenia Żydowski Instytut Historyczny w Polsce, World Union of Jewish Studies, Gesselschaft für europaisch-jüdische Literaturstudien.
Autorka książek Międzywojenna literatura polsko-żydowska jako zjawisko kulturowe i artystyczne (Kraków 1992); Polish-Jewish Literature in the Interwar Years (Syracuse 2003); Literatura i nacjonalizm. Twórczość krytyczna Zygmunta Wasilewskiego (Kraków 2004). Wydała antologię Międzywojenna poezja polsko-żydowska (Kraków 1996), współredagowała tomy Teatr żydowski w Krakowie (Kraków 1995) i Literatura polsko-żydowska. Studia i szkice (Kraków 2011).

Prof. dr hab., historyk literatury, krytyk literacki. W kręgu jego zainteresowań pozostaje twórczość pisarzy polskiego modernizmu, poezja XX wieku, literatura najnowsza oraz sztuka interpretacji. Autor monografii: Sen nożownika. O twórczości Ludwika Stanisława Licińskiego (2001), Pęknięty płomień. O pisarstwie Tadeusza Micińskiego (2006), Modernizm: ciemny nurt. Studia z dziejów poezji (2011) oraz książek o literaturze ostatnich dziesięcioleci: Wiersze na wietrze (szkice, notatki) (2008), Zamiar ze słów (szkice, notatki) (2011). Współredaktor tomów poświęconych poezji Józefa Czechowicza (2003), Kazimierza Tetmajera (2003), Tadeusza Micińskiego (2004), Leopolda Staffa (2005).

Adiunkt w Katedrze Teorii Literatury w Instytucie Kultury Współczesnej Uniwersytetu Łódzkiego. Absolwentka filologii polskiej i kulturoznawstwa UŁ, kilkakrotna stypendystka MEN, laureatka VI edycji Konkursu im. Cz. Zgorzelskiego na najlepsza pracę magisterską w Polsce. Rozprawę doktorską poświęciła zagadnieniom liberackości („Liberackość dzieła literackiego”). Zajmuje się głównie związkami literatury ze sztukami plastycznymi oraz nowymi mediami a także flamenco. Publikowała w wielu tomach zbiorowych oraz czasopismach (m.in. „Zagadnienia Rodzajów Literackich”).

Więcej na: http://kulturoznawstwo.uni.lodz.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=1372&Itemid=0

doktor, adiunkt w Zakładzie Semiotyki Literatury UAM w Poznaniu. Autorka książki Szukanie dotyku. Problematyka ciała w polskiej poezji współczesnej. Kraków 2006, współredagowała (razem z Seweryną Wysłouch) Ruchome granice literatury. W kręgu teorii kulturowej. Warszawa 2009. W kręgu jej zainteresowań badawczych znajdują się: teoria literatury, literatura dwudziestowieczna i najnowsza (ze szczególnym uwzględnieniem poezji) oraz dyskurs holocaustowy.

Literaturoznawczyni, translatolożka i tłumaczka; kieruje specjalnością przekładową w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie pracuje jako adiunkt. Autorka książek o polskich przekładach Alice’s Adventures in Wonderland i Through the Looking Glass Lewisa Carrolla (Dwie wiktoriańskie chwile w Troi, trzy strategie translatorskie, Poznań 2007) oraz o twórczości oryginalnej i przekładowej Stanisława Barańczaka (Stanisław Barańczak – poeta i tłumacz, Poznań 2007); współautorka – wraz z Prof. Edwardem Balcerzanem – antologii Pisarze polscy o sztuce przekładu 1440-2005 (Poznań 2007). Stypendystka Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (Program Start, 2010).

www.przekladowa.amu.edu.pl

Doktor hab., teoretyczka i historyczka literatury, adiunkt w IBL PAN, członkini Clare Hall College, Cambridge University. Stypendia FNP(m.in. Start, Kolumb), Nagroda Prezesa Rady Ministrów za pracę doktorską (2005). Staże: Durham University, Cambridge University. Autorka książek Poetyka i antropologia. Cykl podolski Włodzimierza Odojewskiego (Kraków 2004) oraz  Poetyka intersubiektywności. Kognitywistyczna teoria narracji a proza XX wieku (Toruń 2012). Publikowała w „Tekstach Drugich”, „Pamiętniku Literackim”, „Zagadnieniach Rodzajów Literackich”, „Ruchu Literackim”. Zajmuje się modernizmem polskim i anglo-amerykańskim, antropologią zmysłów, kognitywistyczną narratologią.
W projekcie koordynuje dział prozy XX w.
Zob. www.ibl.waw.pl/index.php?strona=182&id=210

Dr, pracuje w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych (Wydział Polonistyki UJ). Autorka książek Formy labiryntu w prozie polskiej XX wieku (2000), Modernizowanie miasta. Zarys problematyki urbanistycznej w nowoczesnej literaturze polskiej (2003). Zajmuje się problemami z zakresu zwrotu przestrzennego (geopoetyką, antropologią miejsca, geografią zmysłów, nowym regionalizmem) oraz kulturą miasta.

Dr hab., prof. nadzw. w Akademii Pomorskiej w Słupsku, dyrektor Instytutu Polonistyki AP, redaktor naczelny pisma „Świat Tekstów. Rocznik Słupski”, autor książek: „Wokół nowel „włoskich” Norwida”( Słupsk 1996), „O „Czarnych kwiatach” Norwida” (Słupsk 1996), „Krytyka literacka w twórczości Norwida. Próby ujęcia”, (Słupsk 1998), „Biografia i tekst. Studia o Mickiewiczu i Norwidzie” (Słupsk 2004) i artykułów publikowanych w wielu monografiach zbiorowych i czasopismach naukowych, m. in. w „Studiach Norwidianach” i „Colloqiuach Litterariach”.

Pracownik naukowy Instytutu Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Prace z zakresu historii i teorii wiersza, genologii, komparatystyki (relacje między literaturą a sztukami plastycznymi, literaturą a religią). Autor książek: Tekst graficzny Białoszewskiego (1999), Wiersz wolny jako tekst graficzny (2004), Litania i poezja (2011). Współredaktor książek: Herbert: poetyka, wartości i konteksty (2002), Poetyki Leśmiana (2002), Karol Wojtyła ― poeta (2006).

Dr, adiunkt w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się teoriami badań literackich i kulturowych (m.in. new historicism), badaniami nad wizualnością (visual culture studies), genologią (zwłaszcza  gatunkami pogranicza, min. eseistyką) i zjawiskami „transdyscyplinarnymi" (relacje tekst-obraz). Autorka książki Nowoczesny esej. Studium historycznej świadomości gatunku (Kraków, Universitas 2006, seria „Horyzonty Nowoczesności"). Stypendystka Christian A. Johnson Endeavor Foundation (New York) Visiting Scholar Program, Fundacji Kościuszkowskiej (University of Chicago), 2011; fundacji Erste Stiftung (Wiedeń), program Patterns 2010-12, Visiting Assistant Professor na University of Chicago (winter-spring 2011).

Absolwentka filologii polskiej i kulturoznawstwa UMK w Toruniu, doktorantka w Zakładzie Folklorystyki i Literatury Popularnej Instytutu Literatury Polskiej UMK w Toruniu. Zajmuje się związkami literatury i folkloru, obrzędami ludowymi oraz przemianami zachodzącymi w obrębie kultury tradycyjnej. Publikowała w „Literaturze Ludowej”, „Okolicach”, „Teksturze”, „Fragile” itd.

Dr hab. prof. US, Kierownik Zakładu Literatury Staropolskiej i Oswieceniowej Istytut Polonistyki i Kulturoznawstwa Wydział Filologiczny US. Zajmuje się: historia retoryki; pograniczem i korespondencją sztuk, szczególnie związkami malarstwa i literatury; dziejami polskiego oratorstwa funeralnego. MS jest redaktorem dwóch serii naukowych: „Retoryka. Małe podręczniki wielkich mistrzów” i „Staropolskie funeralna”. MS jest autorem kilku książek – ostatnio wydał: „Polskie drukowane oracje pogrzebowe XVII wieku. Bibliografia” i kilkudziesięciu artykułów.

Absolwent UMK (1979), tamże doktoryzowany (1987) i habilitowany (1995); od 1997 zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Instytucie Filologii Polskiej (obecnie: Instytucie Literatury Polskiej) UMK; w 2003 uzyskał tytuł profesora. Zajmuje się historią literatury polskiej XX wieku i teorią literatury; z tego zakresu opublikował cztery książki (Twórczość narracyjna Stefana Otwinowskiego, Toruń 1993; Pękanie lodów. Krótkie formy narracyjne w literaturze polskiej lat 1954-1955, Toruń 1995; Od Szczecina do... Października. Studia o literaturze polskiej lat pięćdziesiątych, Toruń 2002; Przewietrzyć zatęchła atmosferę uniwersytetów. Wokół literaturoznawczej polonistki doby stalinizmu, Toruń 2009) oraz liczne artykuły w czasopismach polonistycznych („Pamiętnik Literacki”, „Ruch Literacki”, „Teksty Drugie”, „Polonistyka”, Zagadnienie Rodzajów Literackich”) i pracach zbiorowych; współredaktor naukowy dwóch tomów zbiorowych: Oniryczne tematy  i konwencje w literaturze polskiej XX wieku (Toruń 1999), Mickiewicz – Słowacki – Krasiński. Romantyczne uwarunkowania i współczesne konteksty (Łowicz 2001). Od 2003 członek Komitetu Nauk o Literaturze PAN (od 2007 – członek prezydium Komitetu).

Historyk literatury i kultury, tłumacz. W latach 1995-2006 wicedyrektor Instytutu Badań Literackich PAN, obecnie kieruje Zespołem Europeistyki Literackiej. Przez kilka lat wykładał literaturę polską na uniwersytecie w Budapeszcie i współpracował z Uniwersytetem Środkowoeuropejskim. Od 2003 dziekan i prorektor w Warszawskiej Wyższej Szkole Humanistycznej im. B. Prusa. Autor książek (m.in. Objawienie i Oświecenie. Z dziejów libertynizmu w Polsce,1986, Oświecenie. Szkic do portretu epoki,1999, Węgry. Zarys dziejów i kultury, 2002, Dojść do słonecznej strefy. Antologia współczesnej poezji węgierskiej, 2010), przekładów poezji i prozy, edycji naukowych. Laureat polskich i węgierskich nagród naukowych i literackich.

Historyk literatury okresu pozytywizmu, profesor nadzwyczajny w Instytucie Filologii Polskiej UAM w Poznaniu. Autor prac poświęconych historii polskiej powieści dziewiętnastowiecznej oraz pozytywizmowi. Najnowsze zainteresowania badawcze: pozytywizm w perspektywie nowoczesności; kultura polska i europejska II połowy XIX wieku (interdyscyplinarne powiązania literatury z naukami społecznymi oraz przyrodniczymi); twórczość Bolesława Prusa, pozytywistyczna krytyka literacka.

Adiunkt w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk w Warszawie (członkini Zespołu Literatura i Konteksty oraz Ośrodka Studiów Kulturowych i Literackich nad Komunizmem). Zajmuje się historią polskiej i rosyjskiej literatury XIX i XX wieku, w szczególności literackimi związkami polsko-rosyjskimi i problematyką Gypsy studies. Autorka książki Twórczość Leśmiana w kręgu filozoficznej myśli symbolizmu rosyjskiego (2005). Tłumaczka poezji polskiej na język hiszpański (współautorka pięciu antologii – wyboru wierszy Jerzego Lieberta, Józefa Barana, Jana Twardowskiego, Ewy Lipskiej, Stanisława Barańczaka).

Adiunkt w Pracowni Poetyki Historycznej IBL PAN. Absolwent polonistyki UJ. Opublikował książkę Tadeusza Micińskiego podróż do Hiszpanii, w przygotowaniu książka Dyskursywizowanie Białoszewskiego. Otrzymał II nagrodę dla najlepszych rozpraw doktorskich z zakresu kulturoznawstwa Narodowego Centrum Kultury (2008). 

Dr hab., profesor Uniwersytetu Gdańskiego. Główne  zainteresowania naukowe: semantyka i etnolingwistyka (słownictwo barw, metafory, postpozycje), socjolingwistyka (sytuacja języka kaszubskiego), nauczanie języków obcych. Najważniejsze publikacje: On Classifying Postpositions (Gdańsk 2006) i Colour, Culture and Language: Blue in Polish (Gdańsk 2009). Współredaktorka czasopisma „Beyond Philology” (Uniwersytet Gdański), a także serii „Językoznawstwo kognitywne” (Uniwersytet Gdański) i „Barwa w języku, literaturze i kulturze” (Uniwersytet Szczeciński).

Doktor, historyk sztuki, adiunkt w Akademii Sztuk Pięknych im. W. Strzemińskiego w Łodzi. Zainteresowania badawcze koncentruje wokół architektury polskiej XX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem okresu realizmu socjalistycznego. Autorka artykułów publikowanych w miesięcznikach i rocznikach: „Architektura-murator”, „Archiwolta”, „Spotkania z zabytkami”, „Art. Inquiry”, „Sztuka Polski Środkowej”. Przygotowuje do druku książkę o architekturze i urbanistyce Łodzi lat 1949-1955.

Pracownik Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie, doktorantka i współpracownik Instytutu Sztuki PAN, absolwentka muzykologii i etnologii na Uniwersytecie Warszawskim, była stypendystka Rządu Republiki Indonezji. W latach 2009-2010 współpracowała z Muzeum Warszawskiej Pragi i prowadziła badania nad pejzażem dźwiękowym dawnej prawobrzeżnej Warszawy, polegające na rejestracji wspomnień jej mieszkańców. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół ludowych tradycji muzycznych Polski oraz szeroko pojętej kultury tradycyjnej Indonezji, ze szczególnym uwzględnieniem obszaru Minangkabau i Jawy Środkowej.

Adiunkt w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Autor książki Aleksander Macedoński w literaturze staropolskiej, Wrocław 2003. Interesuje się związkami między literaturą a historią.

Doktor nauk humanistycznych, ukończyła filologię polską i historię sztuki na Uniwersytecie Gdańskim. Publikowała w „Pamiętniku Literackim”, „Tekstach Drugich”, „Twórczości”, „Frazie”, „Baroku”, „Archivolcie”, „Slavica Gandensia”, „Blizie” oraz wydawnictwach zbiorowych. Interesuje się literaturą polską XX wieku, problematyką interferencji sztuk, zagadnieniem percepcji wizualnej, rolą wzroku w literaturze, kulturze i sztuce, grafiką. Pracuje w Dziale Sztuki Muzeum Miasta Gdyni. 

Polonistka i historyczka sztuki, adiunkt w Pracowni Poetyki Historycznej IBL PAN. Stypendystka Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Zajmuje się literaturą i sztukami wizualnymi XIX-XXI wieku, w szczególności terenami pogranicznymi sztuki słowa (wizualność i audialność literatury) oraz związkami kultury polskiej z Orientem (m.in. haiku w Polsce). Autorka książek: Słowo – obraz – dźwięk. Literatura i sztuki wizualne w koncepcjach polskiej awangardy 1918-1939, Kraków 2005 (seria: „Modernizm w Polsce”) oraz „Nuż w uhu”? Koncepcje dźwięku w poezji polskiego futuryzmu, Wrocław 2008 (seria: „Monografie FNP”).
W projekcie razem z Martą Leśniakowską koordynuje dział historii sztuki.

Adiunkt w Zakładzie Literatury Romantyzmu Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, stypendysta rządu francuskiego (2003–2006 oraz 2009) i Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2007). Autor książki "Mallarmé – Norwid. Milczenie i poetycki modernizm we Francji oraz Polsce" (wydanie polskie: Poznań 2008; wydanie francuskie: Paryż 2009) i nowego przekładu "Kuszenia świętego Antoniego Gustave’a Flauberta" (Warszawa 2010). Współredaktor kilku tomów zbiorowych oraz pisma „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka”. Publikował artykuły i tłumaczenia m.in. w „Tekstach Drugich”, „Pamiętniku Literackim”, „Kresach”, „Twórczości”.

Ur. 1959, absolwent UAM (1982), profesor w Zakładzie Teorii i Antropologii Literatury Uniwersytetu Szczecińskiego. Publikacje książkowe: Mit wieku złotego w literaturze polskiego renesansu. Wzory - warianty – zastosowania, Warszawa 1996; Mikołaj Sęp Szarzyński, Poznań 1996; "Kronika wszytkiego świata" Marcina Bielskiego – pogranicze dyskursów, Szczecin 2004. Redakcja naukowa: Ja, autor. Sytuacja podmiotu w polskiej literaturze współczesnej, pod red. D. Śnieżki, Warszawa 1996; Poetologie pamięci, pod red. D. Śnieżki, Szczecin 2011. Stypendysta Fundacji A. W. Mellona (Instytut Warburga 1998), laureat nagrody PAN im. A. Brücknera (2005). Zajmuje się przede wszystkim literaturą dawną w kontekście antropologii i badań kulturowych.
W projekcie koordynuje dział literatury staropolskiej.

Adiunkt w Zakładzie Komparatystyki Instytutu Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, członkini i współzałożycielka Pracowni Badań Intersemiotycznych i Intermedialnych w tym Instytucie. Zainteresowania naukowe: komparatystyka (zwłaszcza relacje między literaturą a muzyką), poetyka historyczna, metodologia badań literackich, praktyka przekładowa. Członkini Stowarzyszenia De Musica, Laboratorium Myśli Muzycznej i Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury. Autorka prac o relacjach literatury i muzyki oraz przekładów z zakresu teorii literatury, komparatystyki, teorii sztuki i muzykologii, w tym książki A Theory of Art Karola Bergera (New York 2000), Potęga smaku. Teoria sztuki (Gdańsk 2008).
http://www.ilp.uw.edu.pl/bio/tenczynska.php

Historyk i teoretyk literatury. Autor książek (Polska powieść tendencyjna 1949-1955, 1988; Słowo o socrealizmie, 1991; Od Bally'ego do Banfield (i dalej), 1992; Inżynieria dusz, 1999; Ikona nowoczesności, 2007; Okolice socrealizmu, 2009) oraz artykułów w pracach zbiorowych i czasopismach (polskich i zagranicznych). Współredaktor tomów: Poetyka bez granic (1995; z Włodzimierzem Boleckim), Słownik realizmu socjalistycznego (2004; ze Zdzisławem Łapińskim). Pracownik naukowy Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy.

Dr nauk humanistycznych, historyczka i krytyczka sztuki; Zajmuje się sztuką współczesną w perspektywie gender, reprezentacjami męskości w sztuce nowoczesnej, problematyką pamięci w przestrzeni publicznej i obecnością kobiet w historii. Autorka książki Olbrzymki. Kobiety i socrealizm (Ha!art 2008, 2009). Współautorka – wraz z zespołem prof. Marii Janion – wystawy Polka. Medium-cień-wyobrażenie (CSW, Zamek Ujazdowski, Warszawa 2005), a także projektu Miejsce kobiet w polskiej literaturze, ideach i wyobraźni XIX i XX wieku (2004). Kuratorka wystawy Moore and Auschwitz w Tate Britain (2010). Redaktorka naukowa tomu pt. Kobiety i sztuka ok. 1960 r. (Neriton, 2010). W latach 2004-2009 wykładała na Gender studies przy ISNS UW i IBL PAN.

Dr hab., profesor nadzwyczajny UMCS w Lublinie i Politechniki Radomskiej. Doktorat: 1994, habilitacja: 2005. Najważniejsze publikacje: W stronę człowieka. „Biblia” w literaturze polskiej (1863-1918), Wydaw. UMCS, Lublin 2005; red. z J. Szcześniak: Modernistyczny wizerunek człowieka, Wydaw. UMCS, Lublin 2001; 2010; red. z K. Stępnikiem: Studia postkolonialne nad literaturą i kulturą polską, Wydaw. UMCS, Lublin 2010, edytorskie wydanie Z. Niedźwieckiego, Opowiadania, t. 1-3, Wydaw. UMCS, Lublin 2008-10. Publikacje w czasopismach („Pamiętnik Literacki”, „Wielogłos”, „Ethos”) i tomach zbiorowych.

Dr hab., prof. nadzw. w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Zajmuje się historią literatury Młodej Polski i edytorstwem. Autorka książki Poza powieścią. Małe formy epickie Reymonta (2004) i opracowania edytorskiego Władysław Stanisław Reymont, Dziennik nieciągły. 1887-1924 (2009), współredaktorka tomu Literatura i życie artystyczne XIX i XX wieku (2006; z Krzysztofem Jaworskim). Publikowała m.in. w „Aktach Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu”, „Przeglądzie Humanistycznym”, „Napisie”, „Wieku XIX”.

Polonistka, folklorystka, kulturoznawczyni, doktorantka w Zakładzie Folklorystyki i Literatury Popularnej Instytutu Literatury Polskiej UMK w Toruniu. Zajmuje się polską kulturą tradycyjną, folklorem słownym, związkami literatury i folkloru oraz kulturą popularną. Redaguje naukowe czasopismo studenckie „Tekstura. Rocznik Filologiczno-Kulturoznawczy”. Jest autorką artykułów naukowych z zakresu folklorystyki, antropologii kultury i historii literatury, publikowanych w „Okolicach”, „Teksturze” i pracach zbiorowych.

absolwentka polonistyki wrocławskiej, adiunkt w Instytucie Nauk o Literaturze Polskiej Uniwersytetu Śląskiego; zajmuje się literaturą staropolską oraz recepcją kultury antycznej w dawnej Polsce.

Ur. w Warszawie. Romanistka (UW). W zespole redakcyjnym „Literatury na Świecie” od 1979. Od 1992 prowadzi dział literatury francusko- i włoskojęzycznej. Przygotowała szereg monograficznych numerów poświęconych poszczególnym pisarzom lub zjawiskom literackim. Przekładała utwory m.in. Itala Calvina, Guida Piovenego, Tommasa Landolfiego, Alberta Moravii, Umberta Eco, Daria Fo, Ugo Bettiego, Eduarda de Filippo, Andrei Camilleriego, Georges’a Pereca, Raymonda Queneau, Maurice’a Blanchota, Jacques’a Derrida, Jeana Geneta, Jeana Echenoza, Francisa Ponge’a, Michela Leirisa. Pisuje także teksty krytyczne. Wydała tom rozmów Od Potockiego do Pereca. Pięć rozmów o literaturze francuskiej.

Absolwentka filologii polskiej i etnologii UMK w Toruniu, doktorantka w Katedrze Etnologii i Antropologii Kulturowej na Wydziale Nauk Historycznych UMK. Jej zainteresowania badawcze obejmują tradycyjny folklor ustny, wyobrażenia zła w kulturze ludowej, kulturowe tworzenie obrazu obcych oraz przenikanie się elementów tradycyjnych i chrześcijańskich w religijności ludowej. Publikowała w czasopismach „Tekstura”, „Okolice” oraz internetowych „Dociekaniach”.

Adiunkt w Katedrze Teorii Literatury na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autorka książki Milczenie słowa. O poezji Wisławy Szymborskiej (Kraków 1996) i współredaktorka zbioru Radość czytania Szymborskiej (Kraków 1996). Zajmuje się teorią i historią literatury nowoczesnej, w szczególności zagadnieniami performatywności, mimesis oraz postkolonializmu. 

(ur. 1969) pracownik Instytutu Literatury Polskiej UMK w Toruniu, kierownik Pracowni Komparatystyki Literacko-Kulturowej. Zajmuje się prozą XX w., w szczególności formami narracji, autobiografizmem, groteską literacką, labiryntami w literaturze, twórczością autorów polskich pochodzenia żydowskiego. http://www.ilp.umk.pl/spis-pracownikow/wolk/

(ur. 1975) – dr, kustosz dyplomowany; bibliotekarz, mediewista, filolog klasyczny; pracuje w Sekcji Starych Druków w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu. Zajmuje się dziejami sztuki pamięci oraz literaturą łacińską późnego średniowiecza w Polsce. Opublikował m.in.: “Opusculum de arte memorativa” Jana Szklarka. Bernardyński traktat mnemotechniczny z 1504 roku (Poznań 2006); Culture of Memory in East Central Europe in the Late Middle Ages and Early Modern Period. Conference Proceedings – Ciążeń, March 12-14, 2008, jako red. (Poznań 2008); Staging of Memory. Ars memorativa and the Spectacle of Imagination in Late Medieval Preaching in Poland, w: The Making of Memory in the Middle Ages, pod red. L. Doležalovej (Leiden 2010). Redaktor serii Diariusze staropolskie.
http://www.mediewistyka.net/content/view/111/56/

Folklorysta i historyk literatury, adiunkt w Instytucie Literatury Polskiej UMK w Toruniu. Zajmuje się folklorem tradycyjnym i współczesnym, związkami literatury i folkloru, literaturą dziecięcą oraz literaturą i kulturą popularną. Jest autorką książek Przemiany gatunkowe polskiej baśni literackiej XIX i XX wieku (2003), Z zagadnień kultury popularnej (2007), Ludowa bajka nowelistyczna (źródła – wątki – konwencje) (2007) oraz współredaktorką tomów: Genologia literatury ludowej (2002), W kręgu folkloru, literatury i języka (2003), Podanie – legenda w tradycji ludowej i literackiej (2007), Bajka zwierzęca w tradycji ludowej i literackiej (2011), Toruń tam i powrotem. Szkice z antropologii miasta (2011).
W projekcie koordynuje dział etnologii i antropologii kulturowej.

Pracownik Instytutu Literatury Polskiej UMK w Toruniu, historyk literatury (literatura najnowsza, literatura dla młodego czytelnika), badacz dziejów szkolnej i uniwersyteckiej polonistyki, zajmuje się również antropologią literatury. Najważniejsze publikacje: „Proza niefikcjonalna w edukacji polonistycznej ucznia szkoły średniej [1855-1939]” (Toruń 2003), „Jan Rymarkiewicz – XIX-wieczny humanista” (Toruń 2006), „Czytanie przyszłości. Polska fantastyka naukowa dla młodego czytelnika” (Toruń 2009), współredagował książkę „Polska proza i poezja po 1989 roku wobec tradycji” (Toruń 2007).

Dr Aneta Wysocka jest adiunktem w Zakładzie Językoznawstwa Ogólnego Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Zajmuje się badaniami nad językowym obraz świata oraz językowymi problemami organizacji i semantyki tekstu artystycznego. Jest autorką monografii "O miłości uskładanej ze słówę, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2009.

Absolwentka Uniwersytetu Opolskiego; stopień doktora nauk humanistycznych uzyskała w 2000 roku. Stypendystka Funduszu Pomocy Niezależnej Literaturze i Nauce Polskiej pod auspicjami Cz. Miłosza i J. Giedroycia (m.in. pobyt na stypendium w Bibliotece Warburga w Londynie). Zatrudniona na stanowisku adiunkta Uniwersytetu Opolskiego w Zakładzie Literatury Staropolskiej i Oświeceniowej (Pl. Kopernika 11, 45-040 Opole, tel. (77) 5416003). Autorka książki "Sen w literaturze średniowiecznej i renesansowej", Opole 2002. Współredaktorka tomu "Różnorodność form narracji w literaturze dawnej", Opole 2006. Obecnie pracuje nad edycją anonimowego traktatu pseudo-Alberta Wielkiego pt. O sekretach białogłowskich, mocy ziół, kamieni i zwierząt osobliwych przetłumaczonych/ oraz Michała Szkota, Sekrety przyrodzone.../ [Amsterdam 1695], a także rozprawą habilitacyjną pt. "Natura w obrazie świata zawartym w dziełach Mikołaja Reja i Marcina Bielskiego".

pracuje w Katedrze Teorii Literatury WP UJ. Autor prac z zakresu krytyki mitograficznej (Powracająca fala. Mityczne konteksty wybranych powieści Bolesława Prusa i Elizy Orzeszkowej. Kraków 2005) oraz intersemiotycznej (Pragnienie, poznanie, przemijanie. Fotograficzne reprezentacje w literaturze polskiej. Kraków 2010). Publikował m.in. w „Pamiętniku Literackim”, „Tekstach Drugich”, „Ruchu Literackim”.

Pracuje w Katedrze Antropologii Literatury Wydziału Polonistyki UJ, zajmuje się teorią literatury, pograniczami literaturoznawstwa oraz filozofii i antropologii, komparatystyką. Wydał książki Nowoczesna eseistyka filozoficzna w piśmiennictwie polskim I połowy XX wieku (2001) oraz Literatura a myśl słaba (2009).

Absolwentka Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. W 2000 r. obroniła pracę doktorską pt. Czasowniki oznaczające percepcję wzrokową we współczesnej polszczyźnie, napisaną pod kierunkiem prof. K. Waszakowej. Od 1995 roku pracuje w Instytucie Języka Polskiego na Wydziale Polonistyki UW, w Zakładzie Budowy Gramatycznej Współczesnego Języka Polskiego, gdzie prowadzi zajęcia z gramatyki języka polskiego. W 2001 i 2002 r. była stypendystką Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. Jej zainteresowania naukowe obejmują semantykę leksykalną, semantykę kognitywną, metaforę, nauczanie języka polskiego jako obcego, przetwarzanie języka naturalnego.
W projekcie koordynuje dział językoznawstwa.

Ur. w 1978 r., ukończyła Kolegium MISH oraz studia doktoranckie na Wydziale Polonistyki UW, gdzie w 2011 r. obroniła z wyróżnieniem rozprawę poświęconą reinterpretacjom mitów z „Metamorfoz” Owidiusza w poezji polskiego baroku. Publikowała w „Pamiętniku Literackim”, „Przeglądzie Humanistycznym”, tomie „Erotyzm w literaturze staropolskiej”. Przedmiotem jej badań, mających charakter interdyscyplinarny i wymiar komparatystyczny, jest dialog poetów epok dawnych z dziełami antyku, znaczeniotwórcza rola tradycji, kulturowa wspólnota języka symbolicznego wywodzącego się ze spuścizny klasycznej. Oprócz obcowania z literaturą staropolską jej pasją jest tango argentyńskie.

Doktor nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa, absolwent filologii polskiej (2004 r., Uniwersytet Warmińsko-Mazurski), dziennikarstwa i komunikacji społecznej (2005 r., UWM) i studiów doktoranckich w zakresie językoznawstwa (2009 r., Uniwersytet Mikołaja Kopernika). Od 2010 r. adiunkt w Zakładzie Teorii Języka UMK. Jego rozprawa doktorska „Wyrażenia percepcji słuchowej w języku polskim. Analiza semantyczna” – napisana pod kierunkiem dr. hab. Adama Dobaczewskiego, prof. UMK – została wyróżniona przez Radę Wydziału Filologicznego UMK. Stały współpracownik Zakładu Inżynierii Lingwistycznej Instytut Podstaw Informatyki PAN w Warszawie.